"Anlaşamıyoruz peki, ama seviyorum seni. Değişmelisin, anlamıyor musun? Değişirsen, düzelirsen, mutlu oluruz. Çocuk değilsin artık, sorumlu bir kadınsın, benim karımsın." "Bugün çalışmasan olmaz mı yani?" "Saçını yaptırmasan, böyle doğal akışıyla insin omuzlarına." "Kitap mı okuyorsun yine? Ne anlarsın şu kitaptan bilmem..." (Zorbalık yerine sevecenliği deniyordu.)
Hep aynı anlamda tökezleyen ilişkiler: Sen, sen olmasan.
Sayfa 46
Bir şeylerin bir daha geri gelmemecesine kayıp gittiğini düşündü: adları olmayan yılların, günlerin, birtakım tekdüze mevsimlerin, kışların...
Sayfa 7 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Öyle günler gelecek ki, dinden yalnızca isim kalacak. Kur'an-ı Kerim'in yalnızca görüntüsü kalacaktır. Camiler bomboş kalacaktır. Öyle ki artık ilim ve din öğretilmeyecektir. Din adamları ve bilginler de değersiz hale gelecek, insanların en kötüleri olacaklar, fitne ve fücur onlardan çıkıp geri dönecektir."
''...yalnızlığa sandığımdan daha çabuk alıştım. Aslında sensizliğe demek daha doğru, çünkü ne de olsa yalnızlığa baştan beri alışkınım.''
Sayfa 107
Onlar, kendi nedenleriyle beni bıraktılar; ben de onlardan vazgeçebildim. Onlara verdiğim renkli ellerimi geri aldım. Onlara verdiğim sıra dışı gözlerimi geri aldım. Onlara kurban ettiğim dudaklarımı, tenimi, hislerimi, düşlerimi geri aldım.
Bomboş kaldılar!
"Kendisini, yapayalnız eve geri götüren o sokaklardan, o hep aynı, hep bomboş olan sokaklardan nefret etmeye başladı."
Beş yaşımdan beri bomboş hissediyordum ve bazen, duyguların olması gereken yerde sadece bir uyuşukluk olurdu. Bazıları buna depresyon derdi. Bense buna hayat diyordum.
Sayfa 87 - GiannaKitabı okudu
Laleler..
Kolay heyecanlanır laleler, kış geldi ya buraya.
Bak, nasıl bembeyaz her şey, nasıl sessiz, karlar altında. Dingin olmayı öğreniyorum, uzanarak sessizce kendi yanıma,
Nasıl uzanmışsa ışık bu beyaz duvarlara, bu ellere, bu yatağa
Hiç kimseyim ben, işim yok patlamalarla.
.
Sayfa 24Kitabı okudu
Kainat benim için artık bomboş bir haritadan ibaretti. Ve bu haritanın ortasında küçücük bir leke vardı. Gezegenimiz. Bu lekenin üzerinde de küçücük bir siyah nokta bulunuyordu. Ben. Bildiğim teki şey oydu. Haritanın geri kalan beyaz kısmından feragat ettim. Artık bu küçük lekeyi araştırmalı, boyutlarını kavramalı… Sonra hükmedecek güce kavuşmak için çabalamalı diye düşündüm. Almaçlarım, arzularım doğrultusunda hükmetmeliydim ona. Ama yalnızca bu küçük noktaya. Yoksa Allah’la boy ölçüşmeye kalkan birinin dibi boylayacağının bilincindeydim.
Sayfa 287Kitabı okudu
Yol bomboş. Dönmeyeceksin geri ve gözlerim beklemeyecek yolunu.
