Bazen içimize hapsolur ya duygular..Çıkartamayız .Nasıl çıkartacağımızı bilemeyiz.Belki de duygular çıktığında onlarla ne yapacağımızı bilemeyiz.
Sayfa 217Kitabı okudu
Kolayca kıskanmayan ama bir kez de kıskandı mı
Kendini kaybeden biri diye söz edin benden.
Her şeyi tam olsa da, utancını yitirmiş bir medeniyet, sağlıksızdır. Çünkü, diri olmak Allah önünde utanmak demektir. Utançsız insan paslıdır. O zaman da Ona Allah'ın nuru vurmayacak demektir. Allah'ın nurunun vurmadığı insan ise diri değildir. Yahudi, bütün inancını kaybetmiş bir eski zaman kalıntısıdır. Peygamberlerin önünde utanmayıp seslerini yükselttiklerinden bu yana, her şeye sahip olsalar da bu tarihî ukde yüzünden mutsuzdurlar. Utançsız adam mutsuzdur. Komünizm, bir inançsızlık ve ona bağlı olarak utançsızlık dinidir.
Müslümansa her şeyden önce Allah'tan utanır. Yaratılmış olmaktan utanır. Daha doğrusu, yaratılmış olma şanının hakkını verememekten korkusu ve utancı vardır. Allah'ta yok olmak, insanın ruhuna bütünüyle utancın yerleşmesi ve başka her türlü duygunun kovulmasıyla gerçekleşir.
Sayfa 44 - UTANIŞKitabı okudu
Bir romanı bitirince içimdeki ukde de kaybolmuştur artık. Ukde.. şu düğüm yani. İnsanın kaderi belirlenmiştir, sonuna gelmiştir: insanın ve o insanın içinde yaşadığı dünyanın kaderi tamamlanmıştır.
Bir ukde tepreşti içimde
Kirpiklerim sepelendi
Kımıldayamadım yerimden...
Sayfa 115 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
ve unutma ki
en zarif çiçekler
ve en vahşi otlar
aynı yerde yeşerirler
Sayfa 140 - Panu Kitap
İtiraf etmeliyiz ki, içlerinde en ufak bir ukde kalmadan kaçıp gidenlerin ardından üzülmeyi çoktan bıraktık.
Ukde b. Müslim şöyle der:
Kulun hasletlerinden Allah katında en sevimli olanı, kulun Allah'a kavuşmayı sevmesidir. Kulun Allah'a en yakın olduğu an, kapanıp Allah'a secde ettiği andır.
Sayfa 439
İstekler her zaman gerçekleşemeyeceği için ' ukde ' diye bir kelime var sözlüklerde..
Kimimiz yasını olduğu gibi yaşar, kederlenir, öfkelenir, anlatır, ağlar, paylaşır.
Kimimizse kendi içinde yaşar yasını. Paylaşmaz, paylaşamaz belki, ama onun yokluğunun farkındadır. Yokluğun getirdiği ağrıyı, ağırlığı tüm hücrelerinde hisseder.
Kimimizse o süreci ve o sürecin getirdiği duyguları yok sayarak, içinde soğuk ve gri bir zırh oluşturur, hayatına öyle devam etmeye çalışır.
Zamanla o zırhı neden oluşturduğunu unutur.
Zamanla o zırhı nasıl, neye karşı oluşturduğunu da unutur.
Zamanla o zırhın varlığını bile unutur.
Sayfa 58 - Sola Unitas
"Ah bu gerçekleşmemiş istekler, niyetler! Ne zaman, nasıl tepeceği belli olmayan bir ukde gibi siner insanın içine, böyle yalnızlığın ortasında bocaladığı bir anda da varlığını duyuruverir."
Sayfa 151 - Oğul/Varlık, Mart 1956Kitabı okudu
“Konuşulmayanları da duyuyor insan.” diye tekrarlıyorum içimden. Bazı şeyler, tam olarak kelimelere dökülmese de hissediliyor. Anlaşılıyor. Duyuluyor.
Sayfa 262 - Sola Unitas