İnsanların olmamızı istediği kişi değiliz. Olmaya karar verdiğimiz kişiyiz. Suçu başkalarına atmak çok kolaydır. Ömrünü başkalarını suçlayarak geçirebilirsin, ama başarılarının da tökezlemelerinin de tek sorumlusu sensin.
Sayfa 118Kitabı okudu
Geleneğin dediğine bakılırsa her birimiz var oluşumuzun gerçek sebebini ölmeden bir saniye önce anlarmışız. Cehennem ya da cennet işte o an doğarmış.
Cehennem, o kısacık anda geriye bakıp hayat denen mucizeye anlam katma fırsatını kaçırmış olduğumuzu anlamakmış. Cennet ise o an, ‘Hatalarım oldu, fakat hiç korkaklık etmedim. Hayatımı yaşadım, ne yapmam gerekiyorsa yaptım.’ diyebilmekmiş.
Sayfa 33Kitabı okudu
Hayatını sahiplenmemek varlığının bir kaza olmasına izin vermektir.
Sayfa 260Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Problemleri onlara sebep olan düşünce yapısı ile asla çözemeyiz.
Ruhu çoktan ölmüştü, geriye öldürülecek yalnızca bedeni kalmıştı.
İnsan hayallerinin öldüğü gün ölürdü.
Ben de hayaller içindeydim. Hayatın parlak bir komedi, senin de bu komedideki birçok zarif kişiden biri olacağını sanıyordum. Hayatın iğrenç, nefret edilesi bir trajedi, seninse felaketin uğursuz nedeni olduğunu gördüm…
Kendimizi çok karmaşık varlıklar sanıyoruz. Çözebilmek için de karmaşık düşünceler içinde boğulup duruyoruz. Halbuki basit işte. Korkularımızın ve arzularımızın altını kısabilirsek biraz daha mutlu yaşayabiliriz Osman.
Bence insanların ve toplumların en gizli ve tehlikeli sağlık sorunu manevi inanç ve değerlerdeki yozlaşmadır.
Umut etmek için, hayal kurmak için, iyi bir ömür yaşamak için hepsinize gereken, kendi kendinizi inşa etmemizi öğrenmektir. Hayat denen köprüden ancak bu şekilde geçebilirsiniz.
Korkuyu bilmeyen kişi cesur da olamaz. Çünkü cesaretin yolu korkuyu tanımaktan, korkmayı anlamaktan geçer.
Sayfa 103Kitabı okudu
Araştırmalar epigenetiğin etkisinin nesilleri aştığını gösterir. Atalarımızın deneyimleri DNA’larını ve onlarınki de bizimkini şekillendirdi. Bu demek oluyor ki yaşamlarımız bizimle bitmiyor; iyisi, kötüsü, tramvası, neşesiyle gelecek nesillere aktarılıyor.
Sayfa 41Kitabı okudu
Bir okulsa hayat, müfredatın en önemli dersidir ölüm. Onunla hayatı takdir etmeyi öğreniriz, onunla hayatı bize bağışlayana şükretmeyi öğreniriz. Buradaki gerçekliğimiz kalıcı değil ve biz hiçbir şeye mutlak manada sahip değiliz.
Hakikaten şu insanlar pek müz’iç mahluklardı. Kendi akıllarını üstünlüğüne inanarak başkasına öğüt vermekten vazgeçmiyorlar, fakat kendi gülünçlüklerini, zavallılıklarını da bir türlü idrak edemiyorlardı.
Aşkı dinleyerek, okuyarak, gezerek bilemezsin. Aşkı ancak aşık olanlar bilebilir. O halde ben de aşık olmak istiyorum demek ise cesaret ister çünkü aşk insanı değiştirir, aşık olmak tanıdığın senin ölümü demektir.
Bir Çemberdir Aşk, 45. Sır
