Durmadan sessiz sessiz ağlıyordu.
Bakışında, kafesin içine konulmuş bir kuşun ara sıra gökyüzüne bakışını andırır gizli bir hüzün ve üzüntü görülüyordu.
Yine niçin sessiz ağlıyorsun ?
Kederimi, sırrımı sana söylesem ne olur ki Söyleyip de bana acıyan kalbi üzmek acımasızlık olmaz mı ?..