İnsan unutabilir bazen her şeyi; geçmişinden başlayarak, çocukluğundan ilerleyerek, hayallerinden tüketerek, bugünlerinden ümidi keserek, geleceğinden soğuyarak. İnsan unutabilir bazen her şeyi; kendini unutmadan öncesinde varlığının değerini, can sızısını, can acısını, tükenişini ve en büyük hakikati. Bazen de unutmak için hatırlamak gerekir.
İnsanlar birbirine benzeyen bütün yaşantılarını kesintisiz sürdürmeli albayım; çok uzun bir gün boyunca, hayatının bütün içkilerini içmeli mesela.
Başarı
Özgür doğmuş ve hayatının nasıl olması gerektiği konusunda önünde birçok alternatifi olan normal insanların hakkı.
Sayfa 35Kitabı okuyor
“Kadın; hayat, hayatın sahibi, hayatın nedeni, hayatın varlığı, güvencesi. Baz'ın kadınları, kızları. Varlığının ve yaşamasının nedenleri. Bu gece evlenecek, ama kadın ve kızları hayatının varlık nedenleri olmaya devam edecekler.”
Sayfa 123
Esere geçmeden önce yazar hakkında bilgi vermem gerekirse 
Albert Camus 7 Kasım 1913' te Fransız sömürgesi Cezayir' de doğmuştur. Babası o daha küçükken I. Dünya Savaşı'nda ölmüştür. Annesi, büyükannesi, kardeşleri ve felçli dayısı ile küçük bir evde yoksulluk içinde yaşamıştır. Bu Camus' nün hayatındaki ilk zorlu mücadelesidir.
SANAT ADAMI ATSIZ
RUHLARA İŞLEYEN ŞİİR.
Atsız'ın sanat hayatı şiirle başlar. Biz de onun şiiriyle başlayalım.
“insan hayatının en büyük hazzı ve güzelliği olan bütün özellikleri. Onlar, kadınlar. Kadın; Baz'ın varlığı, hayatı.”
Sayfa 115
Rabbine isyan ettiği ve Mevlâsının emirlerine karşı geldiği olmuştur. Sabah akşam Allah'ın gazap ve hoşnutluğu arasında gidip gelmiştir. Hayatının, bu ikisinden hangisiyle noktalanacağını ve gerçek akıbetinin ne olacağını bilemez.Bundan dolayı, Allah katındaki hâlinin ne olacağını bilinceye dek kaygısı büyük, üzüntüsü uzun, sıkıntısı ise şiddetli olmalıdır.
Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar: Kitabın tam adı Türk Tarihi Üzerinde Toplamalar-Birinci Bölüm: En Eski Zamanlardan Başlayarak Apar Sülâlesinin Düşmesi Tarihi Olan Milâdî 552'ye Kadar şeklindedir. Kitabın hazırlanma ve yayımlanma macerasını önsözün sonunda Atsız şöyle anlatır: "Bu kitabı 1933'te yazmağa başlamıştım. Malatya Orta
"...herhangi birinin senin hakkında ne düşündüğünü umursama; uzun ya da kısa hayatının geri kalanını kendi doğanın istediği gibi yaşamak yetsin sana."
Sayfa 77
İnsan, şahsi hayatının sürdürülebilirlikle ilgili olan kısmını değişken, kendinden bağımsız olarak hareket eden fani bir şeye bağlarlarsa ayvayı yiyor gerçekten de. Tutunacak bir şey arayan herkese kendilerine tutunmalarını tavsiye ediyorum.
Ben yeryüzüne atılmış, haykıran kadınım.
Bu dize beni her seferinde sessiz gözyaşlarına boğuyordu. Çünkü o bendim. Ben o kadınım. Kaybettiklerim için haykırmıştım. Bir kenara atılmıştım. 1000 yıl boyunca yeryüzünde dolaşmıştım. Bu, kendi tabiriyle hayatının eseriydi. Benim içinse bundan çok daha fazlasıydı. Uğruna çabaladım her şeydi bu. Çok uzun zaman önce, dişi tanrısallık ve bilgelik sürgüne gönderildiğinde, cenneteki her şey tüm denge ve uyumla alt üst olmuş ve yeni ve korkunç bir inanç doğmuştu: erkeğin üstünlüğü,hiyerarşik sistem kadınların ve yeryüzü üzerinde tahakküm, yargı ve kontrol. Bu Adem’in tanrısı tarafından tasdik edilen yoluna karşı bir düzenleme, bir reddedişti.
Sayfa 273
