Varlığın Özgürlüğü
Varlık ancak oluşta kendisini duyumsar. Varlıkta bir oluş yoktur; varlık, oluşun içinde sonsuzluk olarak konumlanır.
Sayfa 98Kitabı okudu
1
Insan ne isterse her zaman onu yapar ve bunu zorunlu olarak gerçekleştirir. Ancak bu, kişinin ne olduğundan, her seferinde ne yapacağı belireceği için zaten ne istiyorsa o olduğu gerçeğinden kaynaklanır. Bu davranışı nesnel bir gözle yani dışarıdan ele alırsak, her doğal varlığın davranışı gibi tüm ciddiyetle nedensellik kanununa tabi olmak zorunda olduğu açığa çıkar.
Öteki yayıneviKitabı okudu
Tanrı bilgisi, insanın özgürlüğü gibi konularda, yetersizliği
sonucu; gene usun araçlarını özünde taşıyan, ancak
ustan daha çok bir nesne olan, düşünceyi uyandırmasıdır.
Bu yüzden, felsefe yapmak, kendi kendini yakınlandırmak
için, ussal bilginin sınırlarına değin varmaya çabalar.
Her nesneyi iyiden iyiye gördüğünü sanan kimse, felsefeye
yaraşır biçimde düşünmüyor demektir... Bilim yoluyla,
varlığın bilgisi konusunda, her nesneyi kesinlikle kavradığına
inanan kimse, bilimsel bir saçmalık içine yuvarlanmıştır.
Özgürlük varlığın özündedir. İster boş inançlar ve gelenekler, isterse sınırlamanın herhangi bir biçimi. Özgürlüğü kısıtlayan ne varsa kaldırıp atılmalıdır.
Sürpriz! Çocuğunuz oldu..
Neden çocuk yaparız? Bugüne kadar duyduğum cevapların içinde en aklıma yatanı, insanın bir çocuk sahibi olmadıkça kendini eksik hissettiği. Bazılarımız iki, üç, hatta dört çocuk yaptıktan sonra da kendini eksik hissedebiliyor. Başka cevaplar da duydum. En popüler olanı, ölümsüzlükle ilgili. Ben öleceğim, ama çocuğum aracılığıyla yaşamaya devam
Bir kuşu kafese kapatmak, bu dünyada bir insanın yapabileceği en büyük kötülüklerden biri. Uçabilen bir varlığın uçmasını engellemek nasıl masum olabilir? İnsanın hep özendiği bir yetenek değil midir uçmak? Hatta özgürlüğün simgelerinden biridir insan algısında... Ancak gel gör ki kuşu kafese kapatıp eve
tıkarak o özgürlüğü yok ediyorlar. Bu, bence inanılmaz bir çelişki ve insanbencilliğinin de göstergesi.
Ağaçkakan “Felsefe Türkçesi"ni işitirse hasedinden çatlar!
Murat Bardakçı
Önce şu güzel, zarif, âhenkli, tantanalı, mânâlı, füsunlu, iç gıcıklayıcı, vesaireli şâheser ifâdeleri okuyup hatmederek Türkçemizi geliştirelim:
“…Söylenmiş olanlar Usun ereksel etkinlik olduğu söylenerek de anlatılabilir. Sözde bir Doğanın yanlış tanınmış düşüncenin üzerine yükseltilmesi, ve herşeyden önce dışsal erekselliğin
Işin tuhafı, evinde kuş besleyen, akvaryumu olan kendini hayvansever sayıyor. Sevdiğin bir varlığın yanında olmasını istersin ama bu nedenle onu hapsediyor ya da kölelestiriyorsan ortada hastalıklı bir durum var demektir. Oysa gerçek sevgi, sevdiğin varlığı özlemine ya da yokluğuna dayanma pahasına özgür bırakmayı gerektirir. Çünkü en güzel his, özgürlüğü yaşamak.
Insan ilişkilerinde de geçerli olan bu bakış açısı, hayvanlar da hissedebildigine göre, insan-hayvan ilişkisinde de temel olmalı.