İnsan, varoluşunu fark ettiği andan itibaren içindeki boşluğu doldurma telaşına düşüyor…İnsanlarla kurduğumuz ilişkiler aslında çok derin ama biz bir türlü o derinliğin hakkını vererek
yaşayamıyoruz .[ Gülten Akın] söylediği gibi” durup ince şeyler üzerine düşünme” hakkını elimizden aldı. Hayatımızda derinlikli, incelikli, hassas ve kuşkusuz bütüncül şeyler artık yok.
KronikKitabı okudu
Yaşayamıyoruz. Resimlerimiz, fotoğraflarımız kadar yaşayamıyoruz. Mendilimiz, gömleğimiz, potinlerimiz kadar yaşayamıyoruz.
Yaşamıyoruz. Resimlerimiz, fotoğraflarımız kadar yaşamıyoruz. Mendilimiz, gömleğimiz, potinlerimiz kadar yaşamıyoruz.
Bir sigara kâğıdını şu masaya koy, üstüne bir taş bırak, kapıları kapa ve git! Üçyüz sene sonra gel, yerinde bulursun. Belki sararmış, belki buruşmuş, fakat yine o. Bir sigara kâğıdı kadar yaşayamıyoruz. Kefenimizden evvel çürüyoruz.
Necip Fazıl Kısakürek
"Biz niye kendi zamanlarımızı yaşayamıyoruz?
Niye hep başka zamanlar ve hep başka kendimiz? Ne bu ertelenen?"
Nilgün Marmara 🖤
Diğer insanlar olmadan, sevmeden ve sevilmeden, güvenebileceğimiz az sayıda insanla beraber olamadan yaşayamıyoruz; ömrümüz kısalıyor ve erkenden ölüyoruz.
Sayfa 13 - Tuti KitapKitabı okudu
"Biz niye kendi zamanlarımızı yaşayamıyoruz. Niye hep başka zamanlar ve hep başka kendimiz?"
Biz niye kendi zamanlarımızı yaşayamıyoruz?
Niye hep başka zamanlar ve hep başka kendimiz?
Sayfa 85Kitabı okudu
Biz niye kendi zamanlarımızı yaşayamıyoruz,
niye hep başka zamanlar ve hep başka kendimiz?
Ne bu ertelenen, bir tansık olma dileğiyle —
tansığın olmasını beklemek değil, özün tansığa dönüşmesini ummak— ben'i ve biz’i tansık yapmak arzusu? 'Şimdi'nin karanlığı daha ne kadar üretilecek? Bu karanlıkta beslenen ruh kurtçukları daha
ne kadar maledecek bizleri kendilerine?