uzun zamandır böylesine hevesle ve bir çırpıda okuyup bitirdiğim, son sayfasını kapatırken buruk bir tebessümle iç çektiğim bir kitap olmamıştı. nora'nın çürümüş hayatını okuduğum ilk an, onunla benzer bir dönemden geçiyor olduğumdan olsa gerek, kendisiyle iyi anlaşacağımızı ve ona alışıp seveceğimi sezmiştim. öyle de oldu, içime işleyen karakterlerden biri oldu. benzer şekilde kitaptaki çoğu karakter -dan şerefsizi hariç- hatırladıkça yüzümü güldürecek kadar kalbimde yer edindi. özellikle kendini yolun sonunda, bir adım daha atacak hâli kalmamış gibi hisseden birileri varsa kesinlikle okumasını tavsiye ederim. daha önce duymadığınız bir şey okumayacaksınız bu kitapta belki ama kendinize şöyle bir durup, nefes alıp bir kez daha hatırlatmanız gereken çok şey okuyacaksınız. bazen en basit kelimeler bile inanılmaz etkiler yaratabilir zira.
son olarak da
teşekkürler nora seed, yaşıyor olduğun için.