En Yeni Byung-Chul Han Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Byung-Chul Han sözleri ve alıntılarını, en yeni Byung-Chul Han kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Byung Chul-Han'ın en sevdiğim kitabı bu değil. Ama yine hayata dair bambaşka pencere açarak, daha önce aklıma bile gelmeyen bir konuda ne kadar kafa yorulduğu görmemi sağlayarak yeniden beni şaşırttı.
Kitap Batı'da eğlence/ciddi ikilemini konu alıyor. Eğlence ne, amacı nedir, ne olmalıdır, boş zaman işi midir, ihtiyaç mıdır, lüks müdür, akıl ve ahlakla irtibatı nedir... Yazar, bu soruların cevapları için, her bölüm farklı bir sanat/eğlence dalını masaya yatırıyor. Müzik, opera, şiir, resim, edebiyat, Tv,radyo, ... Sonra o dalda sanatına konu olarak haz ve eğlenceyi almış önemli bir sanatçıyla, sanatını ciddiyete, acıya, ahlaka, yüce ve aşkın olana vakfetmeyi kıyaslıyor. Yetmiyor, bir de Uzakdoğunun yaşam, sanat ve din felsefesindeki "bütünleşme, fanilikle barışık olma" halinin o kültürdeki şiir, resim ve oyun tezahürlerinden bahsediyor ki; okuyucu farklı bir varlık kabulünden nasıl farklı bir eğlence, sanat, oyun çıkmış, görsün. Kant, Heidigger, Wagner, Nietzche, Kafka, Cezanne...hepsinin ürettikleri eserleri ne adına/ne amaçla ürettiklerini kendi cümlelerinden alıntılarla öğreniyoruz. Son bölümde de günümüzün eğlence anlayışına kısa ama öz bir eleştirisi var: oyun ve eğlence totaliterleşiyor.
Ben de herşeyin oyunlaşması, eğlenceli hâle getirilmesi konusunu abarttığımızı düşünüyorum. Bu anlamda Byung Chul Han'ın işaret ettiği yere bakmalıyız. Kolay bir okuma değil, odaklanma istiyor. Konuya ilgili olanlar mutlaka daha fazla istifade edecektir.
Eğlencenin İyisi
Byung-Chul Han
Bu kitapta Byung-Chul Han'ın farklı bir yanıyla karşılaştım: Felsefeden ziyade edebiyatıyla ve kendisiyle. Çiçekler eşlik ediyor kitap boyunca bizlere. Yeryüzünün zarif güzellikleri. Solmayan bir bahçe düşlemiş yazar. Mevsimler geçse de baharı daim olan, kışın bile açacak çiçeklerle dolu bir bahçe. Ve başarmış. Aldığı notlarla bu deneyimini aktarıyor bizlere. Kolay okunsa da dümdüz okunacak bir kitap değil kesinlikle. İçinde geçen onlarca çiçeği sadece ismen tekrar etmek kitabın tadını gerektiği gibi almamıza engel olacaktır muhtemelen. Bazılarının çizimleri olsa da bana yeterli gelmedi. Her çiçeğe tek tek bakmaktan alıkoyamadım kendimi. Çok güzeldi. Daha önce okuduğum 
Bahçıvanın Bir Yılı ve 
Güller Kitabı 'nı anımsattı biraz. Bu tarzı seviyormuşum gerçekten. İlginizi çekiyorsa konu, tavsiye ederim. Keyifli okumalar.
-Bana Acıyla İlişkini Söyle, Sana Kim Olduğunu Söyleyeyim-
“Kopuşlar acı veriyorsa bağlar hakiki demektir. Sadece hakikatler acı verir. Hakiki olan her şey acı vericidir.” (Sayfa 41)
Bu kitabı uzun zamandır görüyor ama ince olmasına rağmen bir türlü okumaya cesaret edemiyordum. Belki de acıdan kaçıyordum. Acı verici o kadar olaya hem doğrudan hem dolaylı yoldan bu ülkede o kadar çok maruz kalıyoruz ki hissiz olarak savunma mekanizması geliştirebilir hale geliyoruz. Tepkisiz oluyoruz (canımız yanana kadar). Oysa kitapta da dendiği gibi: “Acı bağdır. Acı verici durumları bütünüyle reddeden biri bağ kurma yetisinden yoksundur.” (Sayfa 42) ve ilişkilerin-bağların kalitesi psikolojik sağlığımızı derinden etkiler. Psikolojik sağlamlık ve anlamlı bağlar İçin (huzurlu olup mutlu olma becerisini edinmek için) acıyı da bilmemiz gerekiyor ki mutluluğu da bilelim. Acıyı bilmeden acıyı dönüştürüp mutlu olmamız pek mümkün değil Ya da bağ kurmamız. 
Ursula K. Le Guin ‘in dediği gibi “Kırılanı, kırılmış olan onarır.” O bağı o acıyı biliyordur çünkü…
Ben kitabı çok sevdim. Yazarın dili gayet akıcı ve anlaşılır. Acıya ve günümüz toplumu olan palyatif toplumun acıyla ilişkisine birçok farklı açıdan (tatmin edici bir şekilde) bakıyor. Benim için bu kitabı okumak çok öğretici bir süreç oldu.
Mutlaka okuyun derim.
Kitapla kalın sağlıcakla kalın…
