Batı Bilgeliği - Filozoflarla Beş Çayı bu kitabı okumak güzeldi, arada açıp bakmak ayrı güzel. her bölüm için oluşturulan çalma listelerini dinlemek beni o döneme ışınlıyor. ruhsal yolculuk hissini güzelce tadabiliyorum bu şekilde. Sokrates bölümünün çalma listesi: spotify.link/Y9Lu5nh9bJb
(kitabı okuyalı uzun zaman olmuş ama bu çalma listesini hâlâ dinliyor antik yunan bahar şenliklerindeymişçesine süzülüyorum bazen)
Epiktetos için mutluluk sadeliktir. Gösterişlerle bezenmiş bir mutluluk, diğerlerine kendi neşe ve keyfini imrendirerek gösterme dürtüsü, aslında kişinin kendisini mutlu olduğuna ikna etmeye çalıştığı bir andır. Diğerlerinin ne kadar iyi yaşadığına özenirken yaşamını sürdüren insanlara da şunları söyler:
"Bir kimsenin şan ve şeref içinde olduğunu, büyük bir yere yükseldiğini ya da ölçüsüz bolluk içinde olduğunu görerek, hayalinin etkisi altında kalıp onu bunlardan dola- yı mutlu saymaya kalkma. Çünkü gerçek özü elimizde olan şeylerde ne açgözlülüğe ne imrenmeye ne de kıskanmaya yer kalmaz ve sen de general, senatör, konsül olmak istemez, belki yalnız özgür olmak istersin."
Doktor kendini kaybetmiş bir hastanın huysuzluklarına kızmaz. Ateşlendiği bir sırada kendisine dil uzatılmasına da sinirlenmez. İşte akıllı bir adamın da insanlara yapacağı muamele böyle olmalıdır.
Yaşam bir oyuna benzer. Uzunluğu değil, iyi oynanıp oynanmadığı önemlidir.
Ben, kendi ayaklarıyla kurban edilmeye gelen..
Niyetim gerçek bir kurban vermek, kendimden
Büyük ve gizli labirentinde yaşayan ölümden
Bu çürümüş, yönsüz dünyayı tanımazken
Onda bir yol bulmaya geldim.