Selim Yeniçeri

Hedeften önce yolculuk. Her zaman bir hedefe ulaşmak için birkaç yol vardır. Başarısızlık haksız olan yöntemler kullanarak kazanmaya yeğdir. On masumu korumak, bir masumu öldürmeye değmez. En sonunda, her insan ölür. Nasıl yaşamış olduğun, Yaradan için neler başarmış olduğundan çok daha önemlidir...

Yapabildiğin her zaman, bir külfeti bir avantaja dönüştür.

Ne zaman umursayacağını öğrenmek zorundasın... ve ne zaman vazgeçmen gerektiğini..

İnsan için hiç umut yok muydu? Sevmeleri gerekenleri öldürüyorlardı. Eğer müttefikle düşmanın arasında bir fark yoksa savaşmanın ne faydası vardı, kazanmanın ne faydası vardı? Zafer neydi.? Anlamsız.

Beklentiler kaliteli tabaklar gibidir. Ne kadar sıkı kavrarsan o kadar kırılmaya meyillidirler..

İnsan olmak, sahip olamayacağımız şeyi istemektir.

Bir zamanlar daha iyi insanların var olduğuna inanmak istiyoruz. Bu ise bizim tekrar öyle olabileceğini düşünmemize neden oluyor. Ama insanlar değişmez. Şimdi kötüler. O zamanlar da aynıydı.

Kötülük iyilikten çok daha sık ödenir.

"Bu dünyada iki çeşit insan var, oğlum," dedi babası sert bir şekilde. "Can kurtaranlar. Ve can alanlar..."
"Peki ya koruyan ve savunanlar..? Can alarak can kurtaranlar..?"
Babası homurdandı. "Bu bir fırtınayı daha güçlü üfleyerek durdurmak gibi. Saçmalık. Öldürerek koruyamazsın.."

Bir cevabın olduğunu görebiliyorum, gözlerinde bir cevap görüyorum, genç hanım..! Haydi söyle. Kelimeler içinde tutmak için değildir, anlarsın ya..? Onlar özgür yaratıklardır ve eğer içeri kilitlenirlerse karın ağrıtırlar.