Aşk,kararlı olanları sever ama ne yazık ki sevgili prensim,sen yeterince kararlı değilsin.Aşk cesur insanların yüreğinde konaklar Ama sen yeterince Cesur değilsin.
Sayfa 77Kitabı okuyor
Büyüleyen Şehir ~Gülsenem KILIÇ
"Bir yere giderken sadece toprak parçasına, doğaya önem verebilseydi insan. Ama ne yazık ki biz insanları ırklarına, dinlerine, dillerine göre sınıflandırmayı becerebilmişiz. Sen dilleri, dinleri,ırkları birleştirebildiğin için güzelsin Antalya."
Sayfa 113 - Kepez Belediyesi Kültür YayınlarıKitabı okuyor
Öyle tip adamlar vardır ki daha merhaba demeden tabancanı çıkarıp onları vurman gerekir. Ama harcayacağın kurşuna yazık.
Sıtkı
Gerçekten bu ülkenin en önemli zenginliği insan unsurudur. Bunu iyi değerlendirmek lazım. Ne yazık ki bütün dünyada olduğu gibi ülkemizde de en iyi okullarda zengin çocukları okuyor. Sonra Avrupa'ya gidiyor, tahsiline devam ediyor.
Fakir çocuklarının ilk hedefi kısa yoldan bir mektep bitirip işe girmek, ailesinin geçimine yardımcı olmak. Bunlar arasında ne cevherler var. Ama gelir farkı, bunun doğurduğu adaletsizlik çocukların harcanıp gitmesine sebep oluyor.
Dramatik bir durum.
Bunun önüne nasıl geçilir?
Gelir farkını azaltmak. Ülkenin her yanına iyi okullar açmak.
Hadi canım sen de.
Sayfa 24 - Mustafa Kutlu, İyiler Ölmez, İstanbul: Dergah Yayınları, 2020:24
Zaman beni sürükleyen bir nehir, ama nehir benim;
beni parçalayan bir kaplan, ama kaplan benim.
Beni tüketen bir ateş, ama ateş benim.
Evren, ne yazık ki, gerçek;
ben, ne yazık ki, Borges’im.
Sayfa 8 - İletişim YayınlarıKitabı okuyor
Senin yerinde olaydım,
ağırbaşlı dudağımda Ölür de öpücüklerim, Hizmet etmezdi kimsenin aşk tatlarına.
Yazık değil mi ama
bir nazlı melek vücudu Sevilmeden ölsün? Senin yerinde olaydım, hayır, severdim ben: Kendi güzeiliğimi başlardım ilk sevmeye.
Bu gönül için bir hak:
Biraz da kendini sevmek değil midir, yaşamak?
o zaman yaşadığım mutluluğun sonuna geldiğimizi, bunun bu güzel âlemden ayrılış zamanı olduğunu ruhumda derinden hissettim. son hızla çınar ağacına doğru gidiyorduk. bizi o hedefe Füsun kilitlemişti. böyle hissettim, kendime onunkinden başka bir gelecek de görmüyordum artık. nereye gidiyorsak onunla birlikte gidiyorduk ve bu dünyadaki mutluluğu kaçırmıştık. çok yazık olmuştu, ama bu sanki kaçınılmaz bir şeydi.
Umut ve Yalnızlık
Çünkü insan hiçbir umut beslemediği zaman durumu kabullenebiliyor ama kapkara bulutlar arasında iğne ucu kadar kendini gösteren bir güneş ışını belirince bütün dünyası o ışığa bağlı oluyor. Ben de umutlanmıştım ve bu bana iyi gelmemişti. Hep kapıya yaklaşacak adımları bekliyordum ama ne yazık ki buldoktan başkası gelmiyordu.
Sayfa 262
