Köy romanı ve Sosyal gerçeklik romanlarının öncülerinden olan "Yılanların Öcü, Irazca'nın Dirliği ve Kara Ahmet Destanı" üçlemesinin 3.sü olan kitap siyaset-bürokrasi-adalet mekanizmasının çarpık ilişkilerine; süregelen işçi,emekçi,yoksul insanların yaşamlarına, sorunlarına değinip irdelemekle beraber çok fazla siyasi mesaj içeriyor.
Yazarların,sanatçıların halkın ortak paydası, birleştirici gücü olduğunu düşünen biri olarak -yazarın bir çok düşünce ve görüşüne katılmakla beraber- kitabın bu yönünü sevmedim. Eleştirmek, sorunları ve çözümleri -gerektiğinde- yüksek perdeden dile getirmek, destek olmak, yanında durmak farklıdır sadece BELLİ BİR KESİMİN/SİYASİ GÖRÜŞÜN SESİ OLMAK (o kesimin adı önemli değil) FARKLI, şimdilerde de YANDAŞ (!) sanatçıların yaptığı gibi...
İyi okumalar