Canım arkadaşım Buket'in önerisi ile okumaya başladım kitabı. Öylesi akıcı ve tatlıydı ki kitabı elimden bırakamadım. Merak uyandıran, güldüren, duygulandıran ve keyifle okunan bir okuma deneyimi oldu. Kendi hayatına değinmek, anıları paylaşmak yazarlar için zor olabilir. Hem yazarken duygusal yaşadıkları hem de yaşamının okunması geçişken hislere sebep olabilir. Buna rağmen yazar cesurca açıklamış geçmişini. Bir alıntı ile biteyim yazımı o halde :)
"Kendi içimden çıkıp kendimi izliyordum. Karşımda umuda sarılmak isteyen ama nafile olacağını anlayan, artık duvara toslamaktan başka çıkar yolu olmayan biri vardı. Kızmıyordum kendime. Acımıyordum da. Bunu bana yaşatan kaderin de vardır bir bildiği, diyebiliyordum sadece ve sonra tekrar kendi içime dönüyordum. Bir mısrada yazanların düzelteceğini biliyordum, zamanın geçeceğini, anacağımı, isteyeceğimi ama artık umamayacağımı biliyordum. Ya kendimi kandırıyorduysam?" Kitaplar istila etsin hayatınızı :)
