Mersin'de sabah
19.yy ile beraber başlar kent yaşantısı buna isyanlar yansır, her toplumun sivri kalemine.
Orhan Kemal 
Eskici ve Oğulları
John Steinback 
Gazap Üzümleri
Emile Zola 
Germinal
Farklı coğrafyalarda yaşanan, benzer çaresizliklere şahit olmak sarsıcıdır.
Bana gelirsek ben şehirleri sabah severim. Genç kız gibi uyanır şehir yeni güne, ışıl ışıl bir cilt, tebessümle bakar kendisiyle her temas edene. Gün yaşandıkça, on çocuklu bir anneye döner o şehir, gözlerinde umutsuzluk, yılmışlık, çaresizlikle.
Keyifli okumalar...
Haklıymışsın Livaneli
Her şeyi planlamak ilerisini görmek çok da iyi bir şey değilmiş hani..neymiş biliyor musunuz birinin size ait olamayacağını bilmek duyguların en kötüsüymüş..düşünsenize bir geleceğinizin olmayacağını bile bile sevmek..yanılıyorumdur kaygısı ile hala umut beklemek..çaresizlik işte böyle bir şeydi..yoktan medet ummak böyle bir şey..bazen o keşkelerin hatasına düşmek istersin, hayırlısını dilerken değilse bile dersin gönlümde olması ne hoş olurdu..acizlik, yılmışlık, bu raddeye getiren yıpranmışlık..uçurumun kıyısında bile bile gözü kapalı yürümek değil de nedir?
Bir insan kaç kere gömer kendini toprağa ?
Bir yılmışlık ne kadar tazeler bakışları ?
Gerçek ve uzak değil midir ?
Anlam ...
Çoğu insanda gördüğüm bıkmışlık, yılmışlık ve her şeyi terk etme isteği normal mi ki🤔
Gözbebeklerimde ölesiye yılmışlık...
Sayfa 60Kitabı okudu
Kırılma
sabahın kristal parlakliğindaki aydinliğina; simsiyah bir yilmişlik karışmıştı.
Sayfa 11 - Venedik yayinlari, bir çöküşün öyküsü
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
"Bir yılmışlık var üzerinizde çok açık" dedi kendinden emin bir ifadeyle. "Bu kadar belli miydi bu hâlim?" diye düşündü. Yapmaktan belki başka zaman olsa bir an durmadan kaçacağı şeyleri zorla veyahut istemeye istemeye yapması içinde bir şeyleri kırmıştı. Evet hüzünlüydü. Belki kendi abartıyordu sadece onun üstesinden gelememesinden kaynaklanıyordu. Ama bu böyle değildi çevresindekiler de ondan halliceydi. Derin bir nefes alıp kafasını kaldırdı. Bir bulut olmayı istemek çok mu acınasıydı? İçinde olduğu durumdan ne bir çıkış yolu görebiliyordu ne de içinde bir düzeltme isteği her şey bu kadardı. Yolun sonuna gelmişti belki de... Bu döngüye tekrar girmekten bir adım hatta belki birkaç adım geri duruyordu. Çünkü kendi de yorulmuştu anlatmaktan ve hiçbir çözüm bulunamaması bir yana tekrar ve tekrar anlatmaktan. Bunun yerine anlaşılmamayı tercih ederdi. "Bir şeyim yok. Sen nasıl göründüğüme bakma, iyiyim ben." dedi usulca.
Uzm. Psk. Serdar Vatansever
Çocuklarınıza büyük gibi davranıp onları erken büyümeye zorlamayın. Erken alınan sorumluluklar ileride isyan ve yılmışlık sebebi olabilir.