Birden içlerinden biri bir marş söylemeye başlar. Biraz sonra yavaş yavaş diğerleri de bu marşa katılırlar. Hepsi toparlanır. Artık gerilmiş yay gibidirler. Hücum emri verilir. Siperden fırlarlar. O gün yüzbaşı ile birlikte hepsi orada şehit olur. Sadece Azman Dede sağ kalabilmiştir. Her Çanakkale’yi anlatışta: “Yüzleri hâlâ gözlerimin önünde.” diye ağlar dururdu.
Ana-Beyit mezarlığının bir efsanesi, Juan-Juanlar’ın bozkırı işgal ettikleri çağlara dayanan bir hikâyesi vardı: Sarı-Özek’i işgal eden Juan-Juanlar tutsaklara korkunç işkenceler yaparlarmış. Bazen de onları komşu ülkelere köle olarak satarlarmış. Satılanlar şanslı sayılırmış, çünkü bunlar bazen bir fırsatını bulup kaçar, ülkelerine dönerek
Cahit Zarifoğlu
Yedi Guzel Adam
Cahit Zarifoğlu
I.
Bu insanlar dev midir
Yatak görmemiş gövde midirBir yara açar boyunlarında
Kolkola durup bağırdıklarında-Ya kurbanın olam
Dağlar önüme durmuş
Ki dağlanamÇekip pırıl pırıl mavzerler çıkardılar oyluk etlerinden
Durdular ite çakala karşı yarin kapısında1.Yedi adam biri bir gün
bir kan
Sinirleri yay gibi gerilmişken gülümsemesi, neşeli görünmesi gerekiyordu, bu sahte neşenin ne çabalara mal olduğunu, kendine hâkim olmak için her gün nasıl kahramanca bir güç harcadığını kimseler anlamıyordu.
Bir eşer var idi zâif ü nizâr
Yük elinde katı şikeste vü zâr
Zayıf bir eşek vardı
Yük çekmekten anası ağlardı
Gâh odunda vü gâh suda idi
Dün ü gün kahr ile kısuda idi