Adalete Bakış
Bir aslanı gün boyu takip etseydiniz ve aslanın yaşamak için verdiği mücadeleye tanık olsaydınız ,günün sonunda bu aslanın bir ceylan yakalayıp yemesi sizi mutlu ederdi.Aynı hikayeyi ceylanı takip ederek başlasaydınız ve ceylanın yaşamak için verdiği mücadeleye tanık olsaydınız,günün sonunda bu ceylanın bir aslan tarafından yenmesi sizde bir öfke uyandırırdı.Yani başlangıç noktasını farklı seçersen aynı olay kişide iki farklı yargı oluşturabilir.Bu yüzden kişinin içindeki adalet duygusu, hangi hikayeyi nekadar süreyle takip ettiğine bağlıdır.
A GLANCE AT JUSTİCE
If you follow and observe a lion all day long and witness its struggle to survive, at the end of the day, it will make you happy to see it catch and eat a gazel. If you start the story by following and observing a gazel and witness its struggle to survive, at the end of the day, it will make you furious to see it being eaten by a lion. In other words, if you choose the starting point different, the same occasion will create two different judgements inside a person. So, the justice sensation inside a person depends on which story he/she follows and how long he /she follows it. (Serdal Özdemir)
Sayfa 252
Ne zaman yoklama yapsam hep bir eksik çıkıyorum. Boşluğu dolduracak, bana iyi gelecek kitaplar, müzikler arıyorum.
Sayfa 11 - alametifarikaKitabı okudu
''Sıcak daha Kafkaca düşündürüyor insanı...''
Sayfa 32Kitabı okudu
Îddialıyız
§
"I know 'that' you love me.
----------------------------------------
Biliyorum 'ki' beni seviyorsun."
§
Sayfa 335 - EverestKitabı okudu
Tehlikeli bir şeye dönüştüğünü seziyorum; bir kadına...
Bir kendime I Love You! Sevebileceğim tek aşağılık, tek salak kendimim - kendimim - kendimim.
Sayfa 66Kitabı okudu
son söz,,
“Sakın kimseye bir şey anlatmayın. Herkesi özlemeye başlıyorsunuz sonra.„
“Don't ever tell anybody anything. If you do, you start missing everybody.„
Sayfa 198
-Jerome_David_Salinger608.jpg){kind=small}
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
Heart! We will forget him!
You and I- tonight!
You may forget the warmth he gave -
I will forget the light!
When you have done, pray tell me
That I may straight begin!
Haste! lest while you're lagging
I remember him!
⊱ ━━━━━━━━.⋅ εïз ⋅.━━━━━━━━ ⊰
Yürek! Onu unutacağız!
Bu gece - sen ve ben!
Sen verdiği sıcaklığı unutabilirsin -
Işığı unutacağım ben!
İşini bitirdiğinde, ne olur söyle
Ki hemen başlayayım!
Çabuk ol! yoksa sen oyalanırken
Ben onu hatırlarım!
━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━━
Sayfa 8 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları II. BasımKitabı okudu
Muazzam
I'm Nobody! Who are you?
Are you – Nobody – too?
Then there's a pair of us!
Don't tell! they'd advertise – you know!
How dreary – to be – Somebody!
How public – like a Frog –
To tell one's name – the livelong June –
To an admiring Bog!
Ben Hiç Kimseyim! Ya siz kimsiniz?
Siz - de mi - Hiç Kimsesiniz?
Demek bir çift var bizden!
Söylemeyin! duyururlar - bilirsiniz!
Nasıl da sıkıcıdır - Birisi - olmak!
Nasıl da göz önünde - tıpkı bir Kurbağa -
Adını söylemek - Haziran boyu -
Hayran bir Bataklığa!
Sayfa 20Kitabı okudu
İncest Novel
“I don’t have a family… I don’t have a family like yours. Actually, I don’t know what a family is or how it is supposed to be. When I meet your family, the feelings that I will have scare me. What if a family is a really wonderful thing… Then I will see how great my loss is. I have managed to stand on my own without realizing the value of a family until this age. What if a family is an invaluable entity… I will stumble and fall if you don’t hold my hand and help me up.”
Pınar pulled her hands away from her legs and grabbed Blue’s hand tightly, continuing to speak. “In the dorm rooms where I stayed, it said ‘Family is everything’ on the bathroom doors. What was everything? What could fit into it? Was family both pain and happiness? Was it both sadness and joy? What was everything that family was supposed to be? These questions gnawed at my brain for years. Just when I think I have found all the answers… the questions suddenly change. I have grown tired of this vicious cycle of searching for answers to these questions. I gave up a long time ago.”
Sayfa 154 - Mavi UluKitabı okudu
