Bombaların artık düşmediği ama bombacıların hala yaşadıkları dönemden korkun. Çünkü her bomba, savaş ruhunun ölmediğinin kanıtıdır. Grevlerin kesildiği ama büyük patronların yaşadığı dönemlerden korkun. Çünkü ezilen her küçük grev ileri doğru atılan adımın kanıtıdır. Şunu da unutmayın; insanoğlu bir kavram için savaşmadığı, uğrunda ölmediği zaman, felaket gelip çatmıştır, çünkü bu tek nitelik, insanoğlunun temelidir ve evrende belirleyicidir.
Yeni “ ölçü” bir zelzele gibi, zaman manzaralarını etrafımızda darmadağın ederek, eski “gün”ün bütün setlerini harap etti ve geceyi gündüze katarak saadeti az, meşakkati çok, uzun, bulanık renkte bir yeni “gün” vücuda getirdi.
Başkaları beni istedikleri yöne çekip benim yerime seçim yaparken akıntıya kapılmış bir tüy gibi uçmayacaktım dans etmek istersem dans edecektim ve eğer sarı giymeyi istersem o zaman sarı giyecektim. Çünkü daha önce bilmedigim ama şimdi bildiğim sey, hayatın daha aziyla yetinilmeyecek kadar kısa, öngörülmez ve acımasız olduğudur