''İnsan hiç ölür mü? İnsan bir hayvan veya bir bitki mi ki ölsün. Son zamanların moda lafı bu. Ölmek, sonsuz karanlıkta kaybolmak. Ama bu sözde yine de bir espri gizli. Sanki denmek istiyor ki; zamanımız insanın hayatı, yaşaması gereken hayattan o kadar uzak ve makineye o kadar yakın ki, bir gün bozulacak ve bir hurdalığa atılıverilecek. Herkesten tamamen yoksun o zavallı oksitlenecek, pas zerreleri toprağa karışacak ve bir gün o, hiç var olmamışçasına yok olacak. Hani böyle bir yok oluş zamanımızın insanına yakışıyor da. Yeni insana mezarın koza, yaşadığı hayatın bir kurt hayatı, mezar sonrasının da kelebeklik olduğunu anlatmaya pek imkan yok.''
Hayatta tüm hataları kendimiz yapacak kadar zamanımız yok.
Sayfa 10
Zaman, kitlelerin taarruzunun, mücadelenin ve savaşın zamanıdır. Bu , şimdi sahip olduğumuz yeni bir andır ve daha sonra başka bir anımız, yeterli zamanımız olacak mı, bilemiyoruz. Emperyalizme, emperyalist hegemonyaya karşı küresel bir mücadelede ilerlemek, yeni yollar yaratmak, yeni yollar açmak için böylesine avantajlı olabilecek bir an daha yakalamak için elli yıl daha bekleyecek kadar vaktimiz yok.’
Sayfa 113Kitabı okudu
Bɑşkɑlɑrının yɑnlışlɑrındɑn öğrenmeliyiz. Hepsini kendimiz yɑpɑcɑk kɑdɑr çok zɑmɑnımız yok. / Groucho Marx
Murat Menteş
Dünya, durup dinlenmeden kazarak birbirimizi gömdüğümüz bir mezarlıksa...
Süremiz belirsiz, zamanımız kısıtlıysa, gerçekten vaktimiz var mıdır? Bence yoktur. Kendi adıma konuşayım: Benim yok.
Sayfa 308 - İletişimKitabı okudu
Bir Gunluk
08/22/2013 (Harbiyeli olma yolundaki ilk gunlerim)
Bugun ilk kez yuzduk oldukca zevkliydi.Suyla ne zamandir alakadar olamiyordum.Gunlerimiz oldukca uzun geciyor.Cunku hergun istisnasiz her gun ustumuze birseyler katiliyor.Harbiyeli olma yolunda hizla ilerliyoruz.Mesakkatli, zor fakat imkansiz degil.Gelgitler yavas yavas azaliyor.Gercekten mukemmel bir egitim bastan sona herseyi cok guzel ogrendigimiz her kelimenin ve hareketin anlami var.Bu yuzden bos bir yerde olmadigimi farkediyorum Belki pek bos zamanimiz yok ama zaten bir gunde yapilabilecek hareket ve aktiviteleri gerceklestiriyoruz.Ve tecrubemiz arttikca zamani daha verumli kullanmayi ogrenip her animizi dolduracagiz.Bazen sikiyor ama sabi.Umarim bu meslekte yer alabilme serefine kavusurum.Gercekten bu meslegin sayginligini,onurunu,serefini hala tam olarak kavrayamadim.Bu yuzden bazen gelgitlet yasiyorum. Bitecek elbet neyse bu kadari yeterli
Kendimiz olmaya zamanımız yok. Ancak mutlu olmaya zamanımız var.
"...Arabaların sileceklerinden daha çok çalışan insanlar var bu dünyada. Şemsiyeden aşağıya süzülen yağmur damlalarından daha çok ağlayan insanlar... Bir ömrü pencerenin önündeki yatağa atfetmiş, ölümü beklemekten ölen insanlar...
Hiçbirinden haberimiz yok. Bozulan bilgisayara küfrederek geçiyor zamanımız. Şarjı biten telefona, kilitlenen trafiğe...
Maaşını alamadığı için eve eli boş dönen adam da umurumuzda değil, evde kocasından kuru ekmek bekleyen kadın da. Süt içmesi gereken çocuğun annesinin açlıktan sütü kesiliyor, biz; “kırem şanti’mizin” kıvamı tutmadı diye üzülüyoruz.
Yetimhane duvarına yazılan “anne” kelimesinin ne anlama geldiğini bilmiyoruz ve soğuktan donarak ölen adamın son cümlesi canımızı yakmıyor.
“Haberimiz yok gerçek acıdan kederden”
Boktan hayatlarımıza kifayetsiz sorunlar ekleyip, kendimize önemli şahsiyetler süsü veren kurmalı bebekleriz. Şartlandırmışız kendimizi ödüllü mutluluğa
Pavlov’un köpeklerinden halliceyiz."
-Sevim Demiröz - Haberin Var mı?
Bir Yudum Kitap ~ Sevim Demiröz
Sevim Demiröz - Haberin Var mı?
Kirpi Edebiyat ve Düşün Dergisi, 30. Sayı
Yağmur yağıyor. Toprağın karnı tok, ağaçlar sudan tiksinmiş. Adam elindeki çuvalı çekiştirerek çöp kutusunun yanına yaklaşıyor. Yağmura inat, aldırmadan çöpü karıştırırken, delik-deşik ayakkabısının içinden, altından, üstünden sular geçiyor. Tanrı’ya darılıyorum.
Gri
Bana göre hayat sınırsız bir oyunlar dizisi ve bu oyunların hepsini oynayacak zamanımız yok. Onu değerli kılan da bu.
Sayfa 100Kitabı okudu
