O içinde zamanın, ben dışındayım. O açan kapıyı, ben çalanım.
Karşı konamayacak kadar gerçek bu gördüğüm.
Belki iyi geliriz birbirimize, yaralarımızı sağaltırız.
Belki de mutsuzluğu paylaşırız, herkes mutlu olmak zorunda değil ya?
....
Yaşamak, denemek demek değil mi?
Sayfa 264
karanlığı bıraktım benim değil bu rüzgar
artık yol almıyorum şafağında suların
kıyısı kıyım değil dışındayım zamanın
çözdü yelkenlerimi iplerinden yıldızlar
Sayfa 43Kitabı okudu
dışındayım zamanın...
Sayfa 12Kitabı okudu
Hem her şeyi alabildiğine yoğun yaşıyorum, hem de zamanın dışındayım.
Sayfa 69Kitabı okudu
Hem her şeyi alabildiğine yoğun yaşıyorum, hem de zamanın dışındayım..
Sayfa 71 - monaKitabı okudu
Ah içinde olsam da zamanın dışındayım
Suretim yeryüzündeyken, başka diyarda canım
Ne içindeyim zamanın ne de büsbütün dışında.Öyleyse hem içindeyim zamanın hem de dışındayım.Mutlak bir anın derinliğin deyim.
Öyleyse her zamandayım.Öyleyse yaşanmış ve geçmiş zamanlara yeniden yeniden dönebilirim
... Alman mimar, güncesinde Türkiye’yi anlatırken, “Burada sadece mekânın dışında değil, zamanın da dışındayım,” diye bir not düşer. Bu satırlarla, Ahmet Hamdi Tanpınar’ın, “Ne içindeyim zamanın/ne de büsbütün dışında,” dizesiyle ciddi bir yakınlık kurmak, yanlış olmasa gerektir.
Sayfa 19 - Mimar Bonatz’ın 1947 tarihli güncesinden,,Kitabı okudu
Dünya bir bütün, bense onun dışındayım, "Ah,sonsuza kadar zamanın halkasının dışına atılmaktan kurtarın beni!"
Sayfa 18Kitabı okudu
Dünya bir bütün, bense onun dışındayım, “Ah, sonsuza kadar zamanın halkasının dışına atılmaktan kurtarın beni!” diye bağırıyorum.
Sayfa 18Kitabı okudu
Zaman durdu. Zamanın dışındayım şimdi.
Sayfa 15Kitabı okudu
Akıl diyor ki: 1) Görünümünü meydana getiren maddenin bütün biçimleriyle mekân sonsuzdur ve başka türlü düşünülmesi olanaksızdır. 2) Zaman bir an olsun durmadan sürüp giden sonsuz bir harekettir ve başka türlü düşünülmesi olanaksızdır. 3) Nedenlerle sonuçlar arasındaki bağın başlangıcı yoktur, sonu da olamaz!
Bilinç diyor ki: 1) Ben tek başımayım ve bütün var olan sadece benden ibarettir; böyle olunca mekânı ben tayin ediyorum. 2) Akıp giden zamanı, içinde yaşadığımı kavradığım şimdiki zamanın hareketsiz bir anıyla ölçen benim; böyle olunca ben zamanın dışındayım. 3) Ben “neden”lerin dışındayım, çünkü kendi yaşantımın her olayının bir nedeni olduğunu hissediyorum.
İletişim Yayınları, C:2
Dünya bir bütün, bense onun dışındayım, "Ah, sonsuza kadar zamanın halkasının dışına atılmaktan kurtarın beni!" diye bağırıyorum.
Sayfa 18 - Kırmızı Kedi YayıneviKitabı okudu