Denizin çağırışı, modernist romanın en güzel örneklerinden biridir. Romanda karakterin adı geçmez, öğretmen olarak bahsedilir. İlçede öğretmenlik yapan karakterin umutları, hedefleri ve arzuları vardır. Burada onları gerçekleştiremeyen öğretmen doktorun da tavsiyesiyle şehir değiştirir. İzmir’e giden öğretmen burada da bu ideallerini gerçekleştiremez. Bunların sonucunda bunalıma girer, kendini topluma ait hissetmez. Mekânın bir etkisi yoktur çünkü önemli olan kafasındaki sorunları çözmektir, bu sorunlarla nereye gitse de mutlu olamazdı.
Takıntıları ve saplantıları olan bu öğretmen, bunların sebeplerini romanın başında anlatır. takıntılarının babasından geldiğini söyler. Modernist romanlarda çok görülen bir sorun olan babaya benzemekten korkma durumu burada da vardır. Öğretmen de babası gibi olmaktan hep korkar ve ondan nefret eder. Öğretmen yabancılaşmış ve topluma ayak uyduramamıştır. Onun bu halleri ben anlatıcı ile aktarılır. Bolca geriye dönüş tekniği vardır çünkü yabancılaşmış insan mazide yaşar.
Romandaki kırılma noktası sinemada ki sarışın kadını görmesidir. Bundan sonra az çok yoluna koymaya çalıştığı hayatı tamamen kayar. Karakterin ilk baştan beri intihara eğilimli olduğunu hissederiz. Babası denizde intihar ettiği için o da bu sondan çok korkuyordu. Ama aynı Kral Oidipus gibi kaderden kaçamayarak babası gibi intihar etti. Öğretmen tam bir tutunamayan tiptir, hiçbir ideali gerçekleşmez, mutlu olamaz.
İç monolog, bilinç akışı, geriye dönüş teknikleri kullanılmıştır. Zaman belirsizdir, mekân olarak yalnızca İzmir’in adı geçer. İntihar da modernist romana uygun bir sondur
