Herkesin derdi ayrı kimisi canını korumak isterken, kimi malının derdine düşmüştü...
Bazıları enkazın altından canını kurtardığı için çok şanslıydı, kimileri ise bir akrabasının cesedini bir battaniyeye sarmış, başında göz yaşı döküyordu...
Birisini gördüm, elinde bir kitap enkazın kenarından alınmış, ne olduğuna bakıyor...
Biri daha vardı, belki canını kurtarmış bir akrabasını kurtarmaya koşar adım giderken, yerde görmeye dayanamayıp, alıp duvarın üzerine bırakılmış bir bayrağı almış gözlerini dikmiş, aklı vatan, kalbi vatan diye atan biri...
Bazı enkazların başında yeni yeni başlıyor ağıtlar. Bazısı tedirgin ya kurtulamazsa endişesi yiyor beynini...
Daha önce hiç deprem görmemiş çocuklar bulunduğu yerde kapılmış bir büyüğünün elinde ivedilikle uzaklaştırılması gerekiyor enkaz yığınları arasından, ne olmuş sorusuna yanıt yok!...
Kimse bilmiyor ne olduğunu şimdilik.
Hayatın en zor günleri başlıyor sadece yaşayanlar biliyor bunu 99'u 11'i 15'i 16'yı her biri birer iki basamaklı sayı gibi görünse de hayatların çoğuna dönüm noktasıdır aslında...
İyi gelen yıllar ardında bıraktı tüm güzellikleri, güzellikler yerlerini yeni güzelliklere bıraktı ve yeniden gelecek güzel günler...
Nerede kalmıştık? duvarın üzerinde enkazdan kurtarılmış bir bayrak, toz, toprak içinde ama ilk o dikkatini çekmiş, rengine kanmış dikkatle eline almış ve öncesinde yaşadığı ânı umursamaz bir halde...
Sevdiği geldi aklına onun, kıymet bileceği yoktu vatanın.
O yine enkazdan sağlam kurtarılmış vatan bayrağına sarıldı...
Kıymeti bilinmese de kıymet bilen biri...
M.Z