Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Reklam
"Ve her şey bittiğinde, hatırlayacağımız şey; düşmanlarımızın sözleri değil, dostlarımızın sessizliği olacaktır." Aliya İzzetbegoviç
♡ -Sevdiğin biri var mı? +Evet. -Seni seviyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Her seferinde, kitaplarımı geri verirken içine çiçek koyuyor. -Hepsini okuyor mu? +Elbette okuyor. -Sordun mu ona? +Önemli yerlerin altını çizdiğini görebiliyorum. -O da insanlığı kurtarmak istiyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Altını çizdiği cümlelerden.
Aziz Şehitler Ruhunuz Şad Olsun
01. ABDULLAH TAYYİP OLÇOK 02. ADİL BÜYÜKCENGİZ 03. AHMET KARA 04. AHMET KOCABAY 05. AHMET ORUÇ 06. AHMET ÖZSOY 07. AKIN SERTÇELİK 08. AKİF ALTAY
Reklam
Gürültü çıkardıkça görünürlük kazanacaklarını düşünmeleri sizin de tuhafınıza gidiyor, değil mi?
Sayfa 25 - Atakan YavuzKitabı okudu
-Sevdiğin biri var mı? +Evet. -Seni seviyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Her seferinde, kitaplarımı geri verirken içine çiçek koyuyor. -Hepsini okuyor mu? +Elbette okuyor. -Sordun mu ona? +Önemli yerlerin altını çizdiğini görebiliyorum. -O da insanlığı kurtarmak istiyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Altını çizdiği cümlelerden.
Kitabın arasına ÇİÇEK bırakan varmıdır :-)
Sevdiğin biri var mı? +Evet. -Seni seviyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Her seferinde, kitaplarımı geri verirken içine çiçek koyuyor. -Hepsini okuyor mu? +Elbette okuyor. -Sordun mu ona? +Önemli yerlerin altını çizdiğini görebiliyorum. -O da insanlığı kurtarmak istiyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Altını çizdiği cümlelerden.
Reklam
-Sevdiğin biri var mı? +Evet. -Seni seviyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Her seferinde, kitaplarımı geri verirken içine çiçek koyuyor. -Hepsini okuyor mu? +Elbette okuyor. -Sordun mu ona? +Önemli yerlerin altını çizdiğini görebiliyorum. -O da insanlığı kurtarmak istiyor mu? +Evet. -Nereden biliyorsun? +Altını çizdiği cümlelerden.
“Oğlum Bekir dedim kendi kendime, yolu yok çekeceksin. İsyan etmenin faydası yok, kaderin böyle. Yol belli, eğ başını, usul usul yürü şimdi. O gün bugün usul usul yürüyorum işte.” (Masumiyet, 1997)
Hatırlamak...
Sıkça hatırlar insan ve hatırlamak büyük bir yorgunluktur. Kendi çocukluğunu, çocukluğundaki insanları, büyüme serüvenini, ilk doğum gününü hatırlar. İlk doğum günü ona ilginin güzel ve gerekli olduğunu öğreten ilk hayat ikaz günü de olmuştur aynı zamanda. 3 – 5 yaşında başlar insan hayatı yük etmeye kendine. Daha kendini anlamadan büyükleri, anası babası ağabeyi ablası beni anla, dediğimi yap, şöyle olsana isimli can yakan kelimelerden üretilmiş kurşunlarını sıkarlar çocuk olan senin zihninin üstüne üstüne. Cümlelerden sıktıkları kurşunlar öldürmez ama ağır yaralar, ömrünün sonuna kadar beraberinde gelecek olan yeni ağırlıklar olup eklenir zihin çekmecelerine. Önceleri sen de dert etmezsin, eline geleni atarsın çekmeceye. Yürürsün düşersin, kalkarken yerden alırsın kanayan dizinin acısını atarsın çekmeceye, yürümeye devam edersin, ilk sevildiğindeki kalp çarpıntını, ilk öpüştüğün anda hissettiğin o garip duyguyu, sevilip sevilmediğini sorguladığın o ilk günkü gözyaşlarını, ilk reddedilişini, ilk terkedilişinde tekmelediğin taşlı yollardan havaya kaldırdığın hayal kırıklıklarına benzeyen içi boş tozu dumanı, kavga ettiğinde yediğin yumruklara karşılık veremeyişlerinin öfkesini, hakkın yenildiğindeki haklı hazımsızlıklarını ve daha 32 kısım tekmili birden yaşadığın yerli yersiz korkunu, endişeni, keşkeni, ofunu, pufunu atar durursun zihnindeki farklı çekmecelere.
"Bir masumu öldürmek, bütün insanları öldürmek gibidir..." Maide Suresi 5/32
Ketebe Yayınları 13. BaskıKitabı okudu
1.500 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.