Berfin Bayder
@Berfinbayderr
İnsan hassasiyetini koruyacak, iyiliğe giden yolların aranmasından öte iyiliğin kendisini yürünecek bir yol telakki edeceğim.
Sayfa 73Kitabı okuyor
"zaten bütün yaratıklar görselerdi, duysalardı savaşı, bütün yaratıklar duyabilselerdi savaş çığlıklarını bu dünyada savaş olmazdı
Sayfa 14Kitabı okudu
Kötülüğün panzehiri iyiliktir. Bir yerde baş gösteren tersliği, ancak ve ancak düzgün örnekleri çoğaltarak yok edebilirsiniz.
Sayfa 29Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
"Geçmişi bilmezsen bir geleceğin olmaz çünkü. Halkının bir zamanlar nerede olduğunu bilmezsen nereye gittiğini de bilemezsin."
Sayfa 55Kitabı okudu
Onlara göre sevgi ve anlayış aynı şeydi. Büyükanne, anlamadığı bir şeyi sevemeyeceğini söyledi. İnsanları ve Tanrı'yı anlamazsan ne insanları ne Tanrı'yı sevebilirdin.
Sayfa 52Kitabı okudu
Gerçek mutluluk , yavaş yavaş, azar azar gelir ve bu bizim hayata bakış açımızla, çevremizle, çevremizdekilere karşı davranışımızla doğrudan doğruya ilgili ve orantılıdır. Mutluluk, birbirini tamamlayan ufak tefek şeylerin birikmesinden doğuyor.
Sayfa 22Kitabı okudu
" her olay ona nerden baktığımıza bağlı olarak farklı yüzünü gösterir bize"
The Rest Is Sılence
Bir mektup neden gecikir biliyor musun?
İnsan, kalbine mektup yazamıyor.
Hangi çağın ahını yaşıyoruz bilmiyorum.
Sıra ne zaman bize gelse mevsimler geçmeyi unutuyor, günlerin gölgesi üstümüze düşüyor.
Ne zaman yazmaya başlasam hiç acıyla tanışmamışız gibi insanlar ölüyor, sahiplenilecek bir yaşam umudumuz kalmıyor.
Hiç ıslanmadığımız bir yağmurda, hiç büyümediğimiz bir çocuklukta, hiç yürüyemediğimiz bir yolda,hiç gerçekleştiremediğimiz bir hayalde ne zaman karşılaşsak büyük bir kıyamet yolumuzu ikiye ayırıyor.
Talihsizliğin o kadarı işte!
Sayfa 46Kitabı okudu
Yaşanılanlar, görülenler ve öğrenilenler ne kadar acı olursa olsun, macera insanoğlu için büyük bir nimetti. Çünkü dünyadaki en büyük mutluluk, bu Dünya'nın şahidi olmaktı.
Sayfa 91Kitabı okudu
Bu dünyada insanların korktuğu tek şey öğrenmekti. Acıyı, susuzluğu, açlığı ve üzüntüyü öğrenmek onların uykularını kaçırıyor, bu yüzden daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı.
Sayfa 90Kitabı okudu
Birçok kitapları, okumuş olmak, hattâ okumuş görünmek için okuyoruz. Birçoklarını da çevremizden kaçmak için.
Sayfa 235Kitabı okudu
Her dudakta aynı rezil şikayet : Yaşanmaz bu memlekette! Neden? Efendilerimizi rahatsız eden bu toz bulutu, bu lâğım kokusu, bu insan ve makina uğultusu mu? Hayır, onlar Türkiye'nin insanından şikayetçi. insanından, yani kendilerinden.Aynaya tahammülleri yok.Vatanlarını yaşanmaz bulanlar, vatanlarını "yaşanmaz"laştıranlardır.
Sayfa 97Kitabı okudu
Çocuk kalmayı istemek yanıltıcı bir düştü; ben de büyüdüm...
"Sevebilme yetisi en büyük erdemiydi insanın; aramak sevgiydi, özlemek ve anmak da. Birbirimize sımsıcak baktığımız o günlerde yüreklerimizde çarpanın adıydı sevgi."
Sayfa 86Kitabı okudu
"Şayet sermaye Ruhi bir disipline tabi kılınmamışsa azdırır... Güç ruhtan yoksunsa zulüm aracıdır...
kadının ruhunu alırsanız geriye sadece dişiliği kalır... Tesettür ruhunu yitirdiği andan itibaren aksesuarlaşır... Başörtüsü ruhunu ancak takva örtüsü ile bütünleştiğinde bulabilir...
İslam'ın ruhuyla oynanırsa din protestanlaşır... Hayat sekülerleşir... Akide felsefileşir...ibadet adetleşir...
Sayfa 136Kitabı okudu
