Ve bir şey istediğin zaman, bütün Evren arzunun gerçekleşmesi için işbirliği yapar.
Sayfa 38
Bazen bir an için kendimde ayağa kalkıp buradan gitme cesaretini buluyorum. nereye gideceğimi bilsem sanırım giderdim.
Düşler dünyasına dalıp gerçek dünyayı, yaşamayı unutmak doğru değildir, unutma bunu.
Okur Takip Önerileri
Katiyen… En tahammül edemediğim şey merhamettir…Bana acıdığınızı hissettiğim anda Allahaısmarladık!.. Yüzümü bile göremezsiniz.
Kalbimin etrafında mütemadiyen sıkışıp ezilen bir şey vardı.
“Ben onların hiçbir şeyi değilim…Hiçbir şeyi değilim. Senelerden beri aynı evde beraber yaşadık… Bu adam kimdir diye merak etmediler…”
Yaktım sana dair isteklerimi
Şemsiye taşımak istemiyorum
Islanmak daha güzelmiş
Yitik kalbini arayan
Bir şairin gözyaşlarıyla
Yaktım sana dair isteklerimi
Tutunmayacağım bulutlarına
Avuçlamayacak yıldızlarını
Gökkuşağına dokunmayacağım
Ben Samanyolu bedevisiyim artık
Gidelim buradan... İlaçlarını yanına alma. Kitaplarımı almayayım ben de. Biraz da onlar çıldırtmıyor mu bizi? Havası ilaç, denizi kitap bir yerlere gidelim.
Her şey boşa gitmişti… Hayal kırıklığı çok acıydı.
Sayfa 125
Neyi beklemesi gerektiğini kendisi de bilmiyordu, ama bir şeyleri beklemesi gerekiyormuş gibi hissediyordu.
Sayfa 134
Bir Sevda Şiiri
Sen eski bir sevda şiirisin.
Bir koku var sende,
Sıcak yaz akşamlarına mahsus...
Ellerinde mi,
Saçlarında mı,
Gözlerinde mi
Bilmem...Bir koku var sende,
Sıcak yaz akşamlarına mahsus...
Seni hiç kimse sevmedi mi ?
Sayfa 109
yedinci bölüm
Harcın içine haddinden fazla kum katmak ne demektir bilir misin? Böyle bir bina dört beş yıl dayanır. Sonra biri öksürse, yıkılıverir. Hepsi aldatmaca, haince aldatmaca, hile! En kötüsü bu da değil, asıl yaptığımız evler! Bunlar aslında ev bile değil, bunlar, bunlar Ruh ambarları bunlar! İnsanın midesi bulanır! Amaaan, bana ne bundan canım? Ben paramı alıyorum ya…
Sayfa 93 - Nicola
Dördüncü Bölüm
“ne oluyor biliyor musun ? Bazen önüme upuzun bir cadde çıkıyor. Öyle uzun ki, insan bunun sonu gelmez sanıyor… o zaman acele etmeye başlıyorsun. Gittikçe daha çok acele ediyor insan. Her önüne baktığında yolun hiç de kısalmamış olduğunu fark ediyorsun. Daha hızlı ve daha gayretli çalışıyorsun ; sonunda nefesin kesilip güçsüz kalıyorsun. Ve cadde hala upuzun bir şekilde seni bekliyor.”
Sayfa 42 - Kabalcı yay.
Çok empati kuruyorsunuz Başkomserim, dedi samimi bir tavırla. Ne dünya bu kadar hassasiyeti kaldırır, ne de insanlar bu kadar inceliği.
“Gözlerini ışıklardan, ayaklarını yerden ayırma.
Ve hiç unutma, ışıklar sadece karanlıkta yanar."
Aslında tam diye birşey yoktur. Her tam bir üst basamağın alt basamağıdır.
Yani yarım da bir bütündür.
Kitaplar aptal, salak olduğumuzu bize hatırlatmak için var. Onlar gösteri alayı caddeden gürültüyle geçerken Sezar'a 'Fani olduğunu hatırla Sezar', diyen muhafız kıtası gibiler.
Sayfa 108
