Handan, hamamdan geçtik,
Gün ışığındaki hissemize razıydık,
Saadetinden geçtik,
Ümidine razıydık,
Hiçbirini bulamadık,
Kendimize hüzünler icadettik,
Avunamadık;
Yoksa biz...
Biz bu dünyadan değil miydik? 
Orhan Veli Kanık
Emirhan Zafer tekrar paylaştı.
“Tam anlamıyla insan gibi yaşayamıyorsak, en azından tam anlamıyla hayvan gibi yaşamamak için elimizden geleni yapalım.”
Sayfa 123 - Kırmızı Kedi YayınlarıKitabı okudu
Emirhan Zafer tekrar paylaştı.
Cam bir fanusun içinde korumaya çalışıyordum kendimi. Yanlış geldiğim bir yerdi dünya, öyle hissediyordum.
Sayfa 104 - hep kitapKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Aman, kendini asmış yüz kiloluk bir zenci,
üstelik gece inmiş, ses gelmiyor kümesten;
ben olsam utanırım, bu ne biçim öğrenci?
hem dersini bilmiyor, hem de şişman herkesten
İyi nişan alırdı kendini asan zenci,
bira içmez ağlardı, babası değirmenci,
sizden iyi olmasın, boşanmada birinci
çok canım sıkılıyor, kuş vuralım istersen 
Ülkü Tamer
Benim hiç gönlümü almadılar. Ben hep kendi kendime bir köşede affettim herkesi.
Nilgün Marmara
Kuş uçmaz, kervan geçmez bir yerdesin
Su olsan kimse içmez
Yol olsan kimse geçmez
Elin adamı ne anlar senden?
Çıkarsın bir dağ başına
Bir ağaç bulursun
Tellersin pullarsın gelin eylersin
Bir de bulutları görürsün
Köpürmüş gelen bulutları
Başka ne gelir elden?
Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde
Şu dünyanın ıssızlığı
Tanrı kimsenin başına vermesin
Böyle bir yalnızlığı. 
Yaşar Kemal
İnsan İnsan Olmadan
Kalbinin kırıklarının ruhuna batması acıtıyor insanı.
İçine çektiği nefesin ona yaşam sunması bıktırıyor insanı.
Kafasının içinde yüz kişiyle yaşamak zehirliyor insanı.
Suçlu gibi düşüncelerinden köşe bucak kaçması yoruyor insanı.
Uykusundan yeni bir güne kalkmış olması ölüme yaklaştırıyor insanı.
Bunca aydınlığın içindeyken dünya, karanlık içten içe boğuyor insanı.
Kırıklar ruhunu kestiğinde, son nefesi içine dolduğunda, kafasındaki tüm insanlar sustuğunda, düşünce hapsinden kurtulduğunda, gözünü açtığı son günde, karanlık sona erip aydınlığa kavuştuğunda ölüm kucaklıyor insanı.
İnsan insan olduğunda ölüyor.
Emirhan Zafer
Madem ki bu dünya bile yok olacak bir gün,
Sevginin bitmesine insan neden üzülsün?
Aşk mı kaderi kovalar kader mi aşkı,
Daha kimseler çözemedi bu bilmeceyi.
Anladim bu sehir baskadir
Herkes beni aldatti gitti,
Anladim bu sehir baskadir
Herkes beni aldatti gitti,
Yine kamyonlar kavun tasir
Fakat icimde sarki bitti. 
Cahit Külebi
Ben giderken en çok seni götürdüm
Aklımın nakliyesiydi asıl yoran taşıyıcıları
Yardan düşmüştüm yaralarım yardan armağandı
Kutsal kitabımdı ziyan edilmiş sevgililer atlası
Ben sevmeyi beceremedim belki de sevilmeyi
Benim sevmeye engel evcil acılarım vardı
Bu şehre bir yağmur yağdı
Ben ağladım 
Yılmaz Erdoğan
Kötü bir resim asarım korkusuyla hiç resim asmadım; kötü yaşarım korkusuyla hiç yaşamadım
Hiçbir şey vermeyenin hiçbir şeyi olmaz
Bir kitap okudu
160 syf.
·
Puan vermedi
Emirhan Zafer tekrar paylaştı.
Gelmiyor içimizden hüzünlenmek bile
Gelse de öyle sürekli değil
Gelip geçiyor hüzün o kadar çabuk, o kadar kısa işte o kadar
1000Kitap'a katıldı.