Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol

Nurgül Aybike

İçinizdeki eksiklik bir vakum gibidir.Bu eksikliği doldurmak için birini ya da bir şeyi çekip durur.Yemek,alkol,alışveriş,kumar,iş ya da geçimi zevkler sunan bir yığın şeyle bu boşluğu doldurmaya çalışırsınız ya da diğer pek çok insan gibi bu boşluğu bir ilişkiyle doldurmayı deneyebilirsiniz.
Reklam
İnsanlığın bin bir çabayla iki bin yılda yarattığı asgari ahlak, elli yılda televizyon tarafından çiğnenmiş ve on yılda da internet tarafından yutulmuştu.
Sayfa 105Kitabı okudu
Bir insan olduğuma göre her zaman doğru şeyler yapmayabilirim.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Çocuk belleği tanımlanırken, yalan yanlış şeylerde gerçeğin özünden daha fazlasının bulunduğu unutulur.
N DERİN KORKULARIMIZI İFADE EDERKEN KULLANDIĞIMIZ YOĞUN VEYA ANLIK SÖZCÜKLER BİZİM ÇEKİRDEK DİLİMİZDİR. Ayrıca bunları ilişkileriniz, sağlığımız, işimiz ve diğer yaşamsal durumlarımız hakkında şikayet ederken de duyabiliriz.. ÇEKİRDEK DİL BEDENLERİMİZLE VE ÖZÜMÜZLE BAĞLANTIMIZ KOPTUĞU ZAMANDA DAHİ ORTAYA ÇIKABİLİR.. Esasen bunlar çocukluğumuzda veya aile geçmişimizde yaşanmış travmaların yansımalarıdır..
Reklam
Mevsimler değişiyor, bebekler doğuyor, ergenler yetişkin oluyor, yaşlılar ölüyor, kuşlar göç ediyor... Kayıp kız hep akıllarda, bir gün bulunacağı, kendiliğinden ortaya çıkacağı umudu ise hep yüreklerde.
Bilmediklerimi ayağımın altına koysam başım göğe değerdi.
Hayatım böyle geçip gidiyor, diye düşüncelere dalmıştı. Makas şakırtısı, sabun köpüğü ve gevezelik. Varlığımdan ne anlıyorum? Bir gün gelecek ve sanki hiç yaşamamış gibi ölüp gideceğim.
Bundan önce çok fazla okumamıştım. Kitaplar bizim evimizde nadir rastlanan bir şeydi. Ekmeğin daha önemli bir şey olduğu düşünülürdü. Midelerimizi doldurmak zihinlerimizi beslemeye oranla daha önemli bir şeydi.
"..Ben anlamış mıydım? Ya doğru insan o değilse, ya şu an büyük bir illüzyonun içinde hapsolduysam..?"
Reklam
Dobralığı kalp kırmakla bir zannediyor bence insanlar.
Yaşamın öğretmeni yalnızca yaşamdır; bunun yanında pedagoji hiç kalır. Yaşamak yalnızca yaşayarak öğreniliyor ve her insan yaşamın çıraklığından yeniden başlamak zorunda.
Düşünsene: Hayatlarımız ne şartta olursa olsun, hangi sevinci ya da üzüntüyü yaşıyor olursak olalım, ay her gece bizi selamlamak için boy gösteriyor.
Ne de olsa hayat kısa. Hayatta bize en çok keyif veren insanların, yerlerin, şeylerin peşinden gitmeliyiz.” 
Sayfa 181Kitabı okudu