Hayatımda bundan daha sıkıcı ve daha anlamsız bir kitap ne okudum ne duydum. İsminden de anlaşılacağı üzere bir davadan bahsediliyor kitapta ama sadece ismi dava. Ne suç belli, ne suçlayan belli, ne yargılama var ortada ne de belli bir olay akışı. Son satırına kadar dikkatle okudum, bir şeyler yaşansın diye bekledim iyi ya da kötü ama yaşanmadı. Bu düşünceler içerisinde okumaya devam ederken, ana karakterin pencereyi açıp dışarıda yağan karı görmesi karşısında hissettiği duyguları, bir katedrale gezmeye gitmesi ve orada yanan mum ışığının şiddetinin tasvirine maruz kaldım. Okudukça bu tasvirlere maruz kalmaya devam ettim sadece. Kısacası, ne keyif aldım okurken, ne de bir şey öğrendim. Belki de bu düşünceler benim iyi bir okur olmadığımdandır, bunu da göz ardı etmek istemiyorum. Keyifli okumalar.
