Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Kereviz
Kereviz
@Zeymetcan
J'accepte la grande aventure d'être moi.
Fransız Dili ve Edebiyatı
Ankara
Ankara, 7 Nisan
64 kütüphaneci puanı
704 okur puanı
Haziran 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Linç edilmekten korkarak yazacağım bir inceleme daha.
İlk defa feminist yazımın böyle bir türünü okudum. Konu ciddi olduğundan mütevellit günümüz yazarları gayet tarihsel ve akademik çalışıyor.
Woolf daha çok Proust gibi yazmış. Zaten ilk sayfalarında: "Aha Proust'un kız kardeşi!" dedim. Çok olağan çünkü Proust'un bir biyografisinde
Türk yazarlara karşı biraz buzlar erisin artık dedim ve bir arkadaşın tavsiyesi üzerine okudum.
Pişman oldum diyemem ama mükemmel keyif aldığımı da söyleyemem.
Kitabın yeraltı edebiyat kitabı olarak değerlendirilmesi Türk edebiyatında mümkün ama Norveç'in (neden Norveç ben de bilmiyorum, sanırım en çok oranın yeraltı edebiyatını okuduğum için) yeraltı edebiyat kitaplarıyla kıyaslarsak biraz sığ kalıyor.
İçeriğinde LGBT konulu bir hikayenin olması beni şaşırttı. Daha doğrusu güzel işlenmiş olması beni şaşırttı.
Son hikayeyi tasvip edemedim.
"Pembe" hikayesi beni ister istemez güldürdü.
Belki ileride başka bir kitabını okurum. Şimdilik bu kadar Uyurkulak yeterli.
Hızlı ve akıcı bir anlatımı var.
Şimdiden iyi okumalar.
İlkin site beni taşlamadan bu kitabı bitirdiğim için ve bangır bangır yaptığım paylaşımlardan dolayı kendimi tebrik ediyorum.
Maalesef günlük hayatımızda aşamadığımız gerçek durumlar, sanal dünyada da pek aşılmış değil henüz.
Kendinizi aşağılık gibi mi hissediyorsunuz ya da cinsellik hakkında çok şey bildiğinizi mi düşünüyorsunuz? Bu kitap sizi cinsellik konusunda olması gerektiği gibi düşünmeye teşvik eden bir kitap.
Daha önce söylediğim gibi Botton ne kadar kişisel gelişimci gibi görülse bile benim için öyle değil. -Kişisel gelişim kitaplarını tasvip etmeyen bir okuyucu olarak söylüyorum bunu.-
-Meli, -malı cümleleri o kadar az ve o kadar bilimsel verilere dayanan açıklamaları var ki bu onu kişisel gelişimci olarak görmemek için bir sebep oluyor.
Bazı yerlerine özellikle katılmadığımı söylemem gerek. Özellikle şu aldatmayla ilgili bölüm beni epey bir şaşırttı ama bir yerde de gerçekleri yazdığını belirtmem gerek.
Herkese ufakta olsa bir şey katacağını düşünüyorum bu kitabın. Özellikle partneriniz var ise bu durumun ikinizin hayrına olacağını bilin.
İyi okumalar, tabi size değil bir arkadaşınıza...
Okur Takip Önerileri
Normalde bu kadar kıt puan vermem ama sonlarına doğru kitap toplumsal gelişimden kişisel gelişime doğru kaymaya başladı.
Sayfa 66'da yanına kalp çizdirecek kadar güzel bir hikayesi var. Biraz uzun olduğu için alıntılamadım. O bonusu olsun.
Birçok liderin ufak tefek hikayelerini olaylarını anlatarak, yokluk çekmeye başlayacağımız -veyahut başlayacakları- dünyayı nasıl daha iyi kılabilirizi anlatan bir kitap.
İyi okumalar
Güzel bir Pazar Çerezi. Böyle kitaplara Pazar Çerezi diyorum ben. Şayet çok ince ise ve okuduklarım arasında uzun süre onu göremeyip, "Bu neymiş ya?" dedikten bir saat sonra bitirdiysem o bir Pazar Çerezi'dir.
Yalom'un bir doktor oluşundan mütevellit ilk okuduğumda kitaplarından zevk alamayacağımı düşünmüştüm ama edebiyata bu kadar hakim olduğunu bilseydim daha erken okumaya başlardım.
Velhasıl bu kitabı beklentimin üzerindeydi.
Hayatımın bir döneminde Yahudi soykırımıyla ilgili şeyleri okuyamadım, hatta herhangi bir soykırım sürecini okuyamadım. (Bu süreci Tanrılardan İnsanlara Sapiens'le atlatmış olmam olası.) Size soykırımın psikolojik etkilerini anlatmanın yanı sıra korkularınızın veyahut tereddütlerinizin nasıl geçmişle bağlantılı olabileceğini anlatan bir kitap.
İyi okumalar.
open.spotify.com/track/1gXgFe42X...
Tüm masalları zevkle okudum diyemem. Gerçi kitabın isminden sexist yazımlar olabileceğini kabul edip öyle okumam lazımmış, ne yazık ki ben kendimi buna hazırlamamışım. Neyse bu da böyle bir anım olsun.
Okurken böyle iklimin sıcaklığı, gecelerinin soğuklu, bol baharatlı kokuları, toprak renkleri, keten, yün dokuları hissettim. Basit bir anlatımı var ama hissettim.
Sayfa sırasıyla;
1.Aç Adamın İnancı (Sayfa 65)
2.Çiftçinin Oğlu İle Sihirbaz (Sayfa 83)
3. Emin ve Gulyabani (Sayfa 123)
Bunlar benim en çok keyif alarak okuduklarım.
Umarım siz de bir gün aynı hissiyatla kitabı alırsanız, en az benim kadar Doğu'nun ezgileri size de güzel gelir.
İyi okumalar.
Kişisel gelişim kitaplarını eleştirebilecek kadar çok okumadım. O yüzden bu kitap hakkında nasıl bir eleştiri yapmam gerektiği konusunda fikrim yok.
Benim yapımdaki birinin kişisel gelişim kitabı okuyarak ne kadar boşa zaman harcadığını konuşmanın yeri değil burası tabi ama; o nefes al verler, gözlerini kapatlar, yok daha kötüsü varlar... Bunlar hiç bana göre değil.
Çok yanlış bir kitap önerisi almam sonucu hayatımda bir kitabı ilk defa yarım bırakıyorum ve 4 ayda 200 sayfayı okuyamadığım için kendimi tebrik ediyorum.
Kitabın içeriğinde daha çok yazarın kendi hastalarından yola çıkarak anlattığı olaylar ve sonrasında da telkinler mevcut.
Bilmiyorum işte, illa kişisel gelişecekseniz. Bir bakın belki bu kitapla kişisel gelişirsiniz.
İyi okumalar.
Siz düşünebiliyor musunuz, Sade gibi bir adam karısından hapishaneye getirmesi için temiz çamaşır istiyor?
Ben düşünemiyordum.
Bunu okuyana kadar.
Demek ki sadist olmak duyguları tamamen öldürmüyor demiştim.
O yaptığı kaçamaklar, sex ve uyuşturucu partileri, oğlancılık oyunları...
Bunları yapan bir insan olduğunu bilmesem şu kitabı okuduğumda Sade'ı karısını çok seven, asla bırakmak istemeyen, zamanın devrim olayları sonuncunda hasbelkader zindana atılmış bir adam sanırdım.
Sonraki araştırmalarım sonucu şunu öğrendim ki;Renee Pelagie de Sade'ın annesi kralın yakın tanıdığıymış ve bu vesile ile kayınvalide bizim yaramaz çocuğu birçok kez zindandan çıkarıp, giyotinden kurtarmış.
Yazdığı birkaç demet mektup adama hayatı tekrar kazandırmış.
Eee edebiyatçıların işi budur. Ağzı iyi laf yapar; ya giyotine gidersin, ya şöhrete.
"Neyse ki" Sade iki yolda da yürümüş. -Sadece birinde öldükten sonra.-
Sade'ın ölümü sex partisinde geçirdiği kalp krizi sonucu vuku buluyor. Eğer öyle olmasaydı ne olurdu bilemiyorum. Ama eşi ve ona yazdığı mektuplar olmasa giyotine gideceği kesin.
İşte bu kitap o mektupların bir derlemesi.
İyi okumacalar.
İnsanlar çocuk kitabı sana dursun, yetişkinler kendini geliştirmek için okusun.
Bu fasıl bu şekilde asırlar boyu sürecek. Taa ki kitap gerçek anlamını kazanana kadar.
İnanın, yazdım böyle gerine gerine ama; ben de henüz anlayamadım.
Exupéry'nin diğer kitaplarını okuyun. Hepsi belli bir sınır çizgisinde ilerlerken, bu kitap sınırın ötesine geçiyor. Küçük bir çocuğun yaptığı gibi başparmağını burnuna koyup tabiri caizse size "nanik" yapıyor.
Ben şu yaşıma kadar en çok iş hayatımda yararlandım bu kitaptan.
Kimi okul, kimi aile, kimi arkadaş, kimi partner ilişkisi için yararlanabilir.
Okuduğunuzdaki psikoloji neyse, ne konuda sıkıntı yaşıyorsanız, onu çözmeye yönelik düşünün. İnanın içerisinden Exupery çıkacak ve size bir annenin kızdığı gibi parmak sallayarak çözüm yolunu gösterecek.
Çünkü onun eleştirileriyle ilkin kendinizi eleştirmeye başlayacaksınız ve sorunu çözdüğünüzde başkasını eleştirmeye gereksinim duymayacaksınız.
İyi okumacalar.
Bitirmeyi başarabildiğim ilk kişisel gelişim kitabı oldu. Bundan önceki birkaç denememde kitapları ticari amaçlı bulup yarım bırakmıştım.
Bu kitapta da ticari amaç elbette güdülüyor, ama gideceğiniz -eğer deneyimli ve işinin ustası ise- bir çok psikolog size bu kitapta yazanları söyleyecektir.
Şu yaşım için bana çok bir şey kattığını söyleyemem fakat yazılanları hayata geçirmek gerektiğinin bir gerçek olduğunu ve uzunca bir zaman alacağını söylemek mümkün.
Ne yazık ki kitapta; olması gereken dünya ve olan dünya arasındaki seçimin her zaman sağlıklı olmadığından söz ediliyor. Bir şekilde çevremize uyum sağlıyoruz ve mutsuz oluyoruz. Gerçek şu ki çevremizi bize uyumlu hale getirmek hepimizin elinde ve bunu yapmak için gereken çabayı sarf etmiyor, çocukluğumuzdan yetişkinliğimize kadar olan süreçte tembelleşiyoruz.
Tembellik bırakılması zor olan bir alışkanlıktır, özellikle söz konusu bireyin kendisiyle ilgili konularsa.
Ne kadar zaman içerisinde bu kitapta yazanları hayatıma entegre edebileceğim konusunda bir fikrim yok ama en azından mesai harcayacağımı biliyorum.
Üniversite hocalarımdan birinin tavsiyesi üzerine okumuştum. Daha doğrusu feminizm üzerine konuşuyorduk. Aslında Fransa'dan söz ediyorduk ama Türkiye'ye geldi konu. Dedi ki: "Kadının Adı Yok çıktığında ne büyük olay oldu şu memlekette, kıyametler koptu, kitaplar toplandı."
Madame Bovary'deki gibi kadınlara kötü örnek olduğu gerekçesiyle
Aslında, başlarda bir başarı öyküsü sandım. Çocukluk yılları olmasa bile, büyüdükten sonra iş hayatına atılması, dini terk etmesi, sevdiği bir erkek bulması derken, şans yüzüne gülmüştü. Sonrasını siz okuyun görün. Vah başına gelenler!
Sevgi Soysal'ın kaleminden okuduğum ilk kitap. Kitap fuarında iletişim yayınlarındaki genç bir kız önermişti. "Bu yaşınıza kadar nasıl okumazsınız!?" diye beni bir güzel sümsüklemişti.(Kendisi 15 bilemediniz 16, ben ise 23'tüm.) Gel gör ki, kitabı alalı uzun zaman oldu ben ancak listeme alıp okuyabildim. Zaten Türk yazarları okuyacağım zaman biraz kendimi oyalıyorum. İdefix'e falan girip daha çok ilgimi çekebilecek kitaplara bakıyorum, biraz buralarda geziniyorum. Fakat Soysal'ı ertelemenin hiçbir anlamı yokmuş.
Kitap zaten incecik. Zank diye bitiverdi. Ben içerik olarak "Kamelyalı Kadın" ın modernize edilmiş, öyküleştirilmiş ve kısa hali gibi düşündüm Tante Rosa'yı. Kamelyalı Kadın'ı okuyanlar ne alaka diyecektir. Tabii... Ne alaka, biri Dumas Fils, biri Soysal. Ama Marguerite ve Rosa'nın kaderleri bazı yerlerde benzeşiyor. Özellikle sonları... Ne yazıktır ki, ikisi de hüzünlü biten kitaplar. Rosa, Marguerite'a göre şirin kalıyor. Marguerite ise Rosa'ya göre daha ağır. -Tabiri caizse kitap hem kitap hem karakter olarak.-
İyi okumalar.
youtube.com/watch?v=D9JCwkx...
"Kim bu adam yahu?", "İsmi nasıl okunuyor?", "kikligard, kikiard??**"
Şu bayıla bayıla okuduğumuz Camus, Nobel'i almayan Sartre, çok okumadağımız Heidegger gibi varoluş felsefesi yazarlarının fikir babası Kierkegaard. Esasen ismi hiç anılmıyor. Mesela Rabelais desem çoğu kişi tanımaz, ama Montaigne desem hemen bir iki denemesi gelir aklınıza. İşte Rabelais Montaigne'nin fikir babası. Edebiyat tarihinde böyle olaylar çok sık yaşanır ve çok az tanığı vardır.
Malesef ben de Kierkegaard'ı çok geç tanımış oldum. Henüz bir kitabını okumadım. Sadece yukarıda paylaştığım linkten ve aforizmalarından tanıyorum onu ama çok beğendim.
Dindar bir adam dememiz olanaksız yani dine bakış açısı biraz farklı deriz belki. Tabi bir Luther değil ama yorumlayabildiği kadar dini yorumlamış, dönemin din anlayışının aslında ne kadar yanlış olduğunu insanlara göstermeye çalışmış.
Aforizmalarını çok severek okudum. Umarım kendi kitapları da içerik olarak doyurucudur.
İyi okumalar.
Not: Yukarıdaki linkte Türkçe altyazı mevcut.
İçindeki tüm hikayeler için muhteşem demem mümkün değil. Belki Hemingway'in doğru kitabını seçmedim. Çevirmenin başarılı olduğunu söyleyebilirim. Kitabın arka kapağındaki biyografiye baktığımda, "Uzanmış Yatarken" adlı hikayenin aslında Hemingway'in hayatından bir kesit olduğunu düşündüm. Kendi anılarını hikayeleştirdiğini düşündüğüm kısımlar bana daha içten geldi.
Öyle uzun uzadıya bir inceleme yapacak detaya erişemedim kitabı okurken. Belki Amerikan Dili ve Edebiyatı okuyanlar daha derinlemesine bir inceleme yapabilirler. Ama Hemingway ile tanışacaksanız, bu kitap o kitap değil.
Elimdeki kitap Aralık 2016 beşinci basım. İçinde işaretlediğim köşe yazıları sayfasına göre;
Rahime (sayfa 20),
Angelina (sayfa 41),
Flört (sayfa 64),
Saç (sayfa 65),
Sus! (sayfa 122),
Brooke (sayfa 131),
Alev (sayfa 143),
