Her zaman, herkes bir şekilde sevdiklerini kaybediyor, ayrılıyor
onlardan, ya acı, ya ölüm, ya mesafe, ya vefasızlık, sonuçta bir şeyler
ayırıyor insanları.
Sayfa 235Kitabı okuyor
Günün sonunda, kendinle baş başa kalmaktan kaçamıyordun. Öyle günlerden biriydi. Ne zaman bir gün, gerçek anlamda güzel ya da gerçek anlamda "bir gün" gibi geçse, aklıma onun mavi gözleri gelir, vicdanımla baş başa kalırdım.
Böyle zamanlarda hissettiklerimden ya da vicdanımdan kaçmamayı öğrenmiştim. Herkesin dünyada bir kez birine karşı,
(boyu uzun olan güzel ve sade dil olur. Boyu kısa olanını çok hilesi vardır. Boyu orta olan, akıllı ve hoş huylu olur. Saçı sert olan akıllı ve atılgan olur. Saçı yumuşak olan, ebleh ve arsız olur. Saçı sarı olan, kibirli gazalı olur. Saçı kara olan, sabırlıdır, onu ara. Saçı kumral ise güzeldir ve sahibi bedelsizdir. Saçı az olan lütüfkår, bil-
Elbette!.. Unutmak olmazsa insanoğlu nasıl yaşardı bunca acı ortasında. Ya hatırlamak!..
Evet, o da var. Ömür böyle geçiyor işte; kâh unutup kâh hatırlayarak.
Sayfa 146 - Dergah
Hera☆•°
Kimin için ve ne için savaşıyorduk? Özgürlük geçerli bir nedendi, ölümsüzlük değil. Değişkendi, kusurluydu ve acı doluydu.En kötüsü de savaşlarla doluydu. Bitti dedikçe yeniden başlayan savaşlarla, savaşların ayırdığı insanlarla...
Bana mavi gülleri ve denizi
önüme bırakıp siyahın renkleri olduğunu söyleyen adamı bir daha gördüğümde, onda ölümcül bir düşmanlık bulacaktım mesela...
Sayfa 376 - Parola YayınlarıKitabı okudu
"Ve daha neler yaşandı, şu anda bilinçaltının derinlerine itilen, hatırlanması bile acı çektiren ... "
Sayfa 9Kitabı okuyor
+1
Yanılgılar da hayatın bir parçasıdır, fakat tadı çok acı...
Sayfa 16 - TİMAŞ YAYINLARIKitabı okuyor
Tezer Özlü'den iç burkan birkaç görüntü, bu resmi taşradan merkeze taşıyan, bu tozlanmış ruhun çırpınışına harf harf bir başka gerçeklik yaratan yeni bir bunaltı haritası olacaktır: "Şimdilerde... Sokak aralarından geçerken... gözüme pija- malı aile babaları ilişirse, kışın, yağmurlu gri günlerde tüten soba bacalarına ilişirse gözlerim... evlerin pencere camları buharlaş- mışsa... odaların içine asılmış çamaşır görürsem... bulutlar ıslak kiremitlere yakınsa, yağmur çiseliyorsa, radyolardan naklen futbol maçları yayımlanıyorsa, tartışan insanların sesleri sokaklara kadar yayılıyorsa, gitmek, gitmek, gitmek... isterim hep."
Bu ruh atlasında, bu fiziki coğrafyada insan, önce şaşmaz bir şekilde, kendi hayatının dışındaki her şeye derin bir hay- ranlık duygusu besleyecektir. Başka hayatlar; yıldızlar, ırmak- lar, yollar kılığında günde bin kez kirpiklerinden gövdesine akıp duracaktır. "Kitapların, türkülerin, filmlerin başka dünyala- ra yağdırdığı yağmurlar bir iyilik, bir arınma gibi oralarda yaşayan herkesi köpük köpük çoğaltacaktır. Başka insanların baktığı pence- reler güleç, başka güneşlerin vurduğu sular derin ve mavi olacaktır. Evlere dönüş, hak edilmiş bir şenlik olacaktır başka dünyalarda. Bir ip gibi insanların boğazına oturan sokaklar, ufukların ardında insan içine karışmış bir gökyüzüne dönecektir. Burada mutluluk kişiliksiz bir duyguyken, uzaklarda acı bile yaşama bağlayacaktır insanı." (Bir Gün Ölümden Önce)
Doğa açısından insanın tek önemi türünü devam ettirmesi
Joseph Campbell Bu yüzden çocuğu olduktan sonra bir insan doğa bakımından ölü sayılır diyor ne acı değil mi
.
Dostluğun insancılığın sanatın ve bilimin kalıcı değer ölçülerini vurguluyor bunca tedirginlik ve kıvranma içinde huzur bulabilmeni tek yolu bu ölçekte düşünebilmek
.
Sürüden ayrılan
Acı çekmenin sonu yok, bundan daha acısı yok.
Sayfa 94 - Ayla Çerezcioğlu (Annesi)Kitabı okuyor
"Unutmak olmazsa insanoğlu nasıl yaşar bunca acı ortasında."
Geçmiş mutluluk ve sevinçlerin keder içinde hatırlanmasından acı bir şey yoktur.
