Gece yazıyorum, düşüncelerim tenha, ruhum kalabalığa gebe. Ağırdır gece yaşamak, her şeyin ağırlığından daha ağır. Mola veremiyorum hiçbir satırda, en yakın duraklarda inemiyorum. Rüyaları
reddedilmiş bir yolcu gibi... Kompartımanda uyuyan bir hüzünbaz.
Sabrım zırhtan güçlü, koruyor varlığımı.
Görünmezliği düşündüm bir an. Gizlenmek, görünmez
İnsan fitraten gayet zayıftır; halbuki her şey ona ilişir, onu müteessir ve müteellim eder. Hem gayet acizdir; halbuki belaları ve düşmanları pek çoktur. Hem gayet fakirdir; halbuki ihtiyācâtı pek ziyadedir. Hem tembel ve iktidarsızdır; halbuki ha- yatın tekälifi gavet ağırdır. Hem insaniyet onu kâinatla alākadar etmiştir: halbuki sevdiği, unsiyet ettiği şeylerin zeval ve firakı mütemadiyen onu incitiyor. Hem akıl ona yüksek maksatlar ve bāki meyveler gösteriyor; hålbuki eli kısa, ömrü kısa, iktidan kısa, sabrı kısadır
Gün batmak üzere. Yalnız mezarlar karanlığı beklerken gökyüzüne bakıyorlar. Bilmiyorum nedense sebepsiz bir şekilde Tevrat'tan bir cümle aklıma geldi: "Ve ölümün sevgisi ağırdır!"
Her insanın hatıralarında dostlarından başka kimseye anlatamadığı anlar vardır. Bir de dostlarından bile sakınıp yalnızca kendine -o da gizlice- açtığı mevzular... Son olarak, insanın kendine bile açmaktan korktuğu şeyler vardır ve her edepli insan zihninde bunlardan çokça biriktirmiştir. Hatta insan ne kadar edepliyse yükü bir o kadar ağırdır.
Türkiye'de en çok önerilen kitaplardan biri.
Makamına hak ettiğini düşünüyorum.
İlk başta "Abartmayın, ne yükselttiniz kitabı?" demiştim. En sonunda "Tamam, kesinlikle okuyorum artık." dedirttiler.
Evet, minik Martin'imiz.
Bir bilgi birikimi olmayan Martin'imiz.
Ama sorun bakalım, Martin o zaman mutlu muydu?
"Konuşan insan, öyle kolay kolay dertten ölmez. Bir insan konuşmadı da içine gömüldü müydü, sonu felakettir." Bu böyledir." İnsanı sessiz kalmaya zorlayan acı, onu bağırmaya zorlayan acıdan çok daha ağırdır."