Gerçek mi komutanım, böyle değil miydim ben? Böyle de ğildiysem n'oldu bana? N'oldu bize? Nasıl göze alabiliyorum böyle sefil bir ölümü? Vatan yolunda döğüşürken ölmek neden geçmedi benim elime? Şimdi bir şeyler yapılamaz mı? Ben hiç mi bir işe yaramam? Bir işe yaramak için beklemek gerek. .. Bunu göze alamıyorum! Bitmeli bu iş, bir ayak önce ... Bunu anlıyorum. Ölçüp biçtim, beklemek imkansız ... Fakat komutanım, ge ne de, kolay değil kendini öldürmek! Hele bu sabah yağmurdan sonra ortalık ne kadar güzeldi. Bunu, geceyi uykusuz, bunaltılı geçirenlerden başkaları hiç bilmez. Kendini öldürenlere 'delirdi' derler. Ah keşke, delire bilsem ... Ölümden korkmadığımı gördünüz, komutanım; ben, ölmemekten korkuyorum. Yani, öldükten soma da bu acılar sürerse diye ödüm kopuyor! Acı çeken gövde mi, ruh mu? Bunu kesinlikle bilmek ne büyük mutlulukmuş!
Ah Soma ve duyusal filmler ah..
"O berbat işlere rağmen mi?"
"Berbat mı? Onlar öyle düşünmezler. Aksine işlerini severler. İşleri hafiftir, çocuk oyuncağıdır. Beyinleri ya da kasları asla zorlanmaz. Yedi buçuk saat hafif, yormayan iş sonra da soma istihkakları, oyunları, sınırsız çiftleşmeleri ve duyusal filmler. Başka ne isteyebilirler ki?
Sayfa 223 - Mustafa MondKitabı okudu
Cephede vaziyet iyi değildi. Düşman ilerliyordu. Faysal kuvvetlerinin Mafrak İstasyonu’ndaki üç cephane vagonunu ateşleyeceklerini haber aldım. Haberi, derhal Dera’da bulunan Mersinli Cemal Paşa’ya bir raporla arz ettim. Bizimkiler de cephaneye yetiştiler. Son süratle raporu yetiştiren eski bölüğün eratından beş eri, ceplerindeki altınları vermek
Ahmet Samim
Ahmet Samim’in yazı-
ları İttihatçı çevrelerde tepkiler yaratıyordu. Neler yazıyordu Ahmet
Samim? İşte bazı örnekler:
“Basın, halkı her konuda aydınlatmak zorundadır. Gerekirse hü-
kümetin zayıflığını ortaya koyar, kusurlarından, yanlışlarından söz
eder. Bizde garip bir ruh hali var. Basın, Osmanlılığın gücünden ve şa-
nından söz ederse görevini
Remzi Kitabevi 1.Baskı
Kendini öldürenlere 'delirdi' derler. Ah keşke, delire bilsem... Ölümden korkmadığımı gördünüz, komutanım; ben, ölmemekten korkuyorum. Yani, öldükten soma da bu acılar sürerse diye ödüm kopuyor! Acı çeken gövde
mi, ruh mu? Bunu kesinlikle bilmek ne büyük mutlulukmuş!
Sayfa 33Kitabı okudu
«Herkesin dileği başka, töresi başka... Ah araba bozulsa, der tamirci. Hekim hastaların çoğalmasını ister. Brahmanın derdi somayı hazırlamak. İndranın derdi : Soma(içki)... Ben türkü söylerim, babam hastaya bakar, annem değirmen çevirir. Bir değil düşüncele rimiz ama kaygımız tek : yaşamak. İneklerin ardından koşar gibi para peşinde koşuyoruz. İndranın derdi : soma... Koşum atı hafif araba ister, çapkın tebessüm delisi, kurbağa su. İndranın derdi : soma».
Key dehed dest în garez yâ Râb ki hem-destân şevend
Hâtır-ı mecmu’ı mâ zülf-ü perîşân-ı şoma
“Gönül ister ki ben seni zülüflerin perişan bir letafet hali içinde göreyim. Ancak ah ne fayda ki ne zaman senin zülüflerin perişan olsa, benim de zihnim perişan olur. Ya Rab, bu emel ne zaman elverip hâsıl olacak ki sizin perişan zülfünüzle benim hatırımın tamamı bir anda bir araya geleler?”
Sayfa 120Kitabı okudu
