"Hayır, ama ne anlama gelir bu? Bir gecenin içinde yaşıyorum ve aydınlığı görmek istiyorum. Bu düşünceyi orijinal bulmaktan vazgeçeli çok oluyor."
Sayfa 130Kitabı okudu
Bir süredir sanki esrarengiz bir senarist tarafından yazılan tuhaf bir çizgi romanın içinde yaşıyorum. Gerçekten işler nasıl bu noktaya geldi hiç bilmiyorum ama aşırı eğleniyorum.
Sayfa 66
Kötü bir dünyada iyi bir Müslüman olarak kalınabilir mi? Bu soruyu şöyle de sormak mümkündür: İyi bir Müslüman kötü bir dünyanın şartlarını sineye çekerek yaşıyorsa halâ iyi bir Müslüman olarak yaşamakta olduğunu savunabilir mi?
Böyle bir soruyu sorarken akla gelebilecek şu ihtimali gözden kaçırıyor değilim: iyi bir Müslüman kötü bir dünyanın
Belki bu arada bulmaya çalıştığım bir şeyi bulurum olur da... Belki ben de birilerini, bir şeyi gereksiyorumdur. Öyle ya, madem yaşıyorum. Ama bu nedir, bulamıyorum. Ola ki siz konuşurken birden buluveririm.
Böyle söyledim, ama hemen ardından pişman oldum. Neyi bulacaktım ki... Bütün bunlar sönmeye yüz tutan bir mumun son bir gayretle titremesinden başka ne olabilirdi?
...fakire bir sadaka, siz inanmazsınız ama önünden geçip gittiğiniz dilenciler günde yüz lira kazanıyor, ülkemizin bütün zenginleri böyle adam oldu, ben merhamet dilencisiyim, kolumda sargılar taşımıyorum, paçavralar içinde gezmiyorum, kimsenin anlamadığı ince metodlarım var, gecekonduda oturuyorum, seviyemin altında yaşıyorum, yüz olabilirken bir oluyorum, sürünümden kazanıyorum...
Devamlı bir bekleme içinde yaşıyorum. Devamlı olarak hastayım. Çok yakınlarda kesinlikle bir şeyin olacağını hissediyorum. Tüm hayatımın en müşkül anlarına yaklaşmaktayım ama gelecek ne olursa olsun onu karşılayacak kadar olgunum artık.
Bazen dibe çekiyor, boğuluyorum; bazen de dalgalara meydan okurcasına savaşıyor, onların üzerinde koşuyorum. Ama yaşıyorum, yaşadığımı hissediyorum.
Sayfa 103Kitabı okudu
Ama uzun zamandır ölümün içinde yaşıyorum ben.
Sayfa 238 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Nietzsche evrak çantasını sıkmayı bırakıp öne doğru eğildi: “Bunalım mı? Nasıl bir bunalım? Ben bunalım filan görmüyorum."
"Dışarıdan belli olmuyor. Dışarıdan bakıldığında tatmin edici bir hayat yaşıyorum. Ama içeride bunalım hüküm sürüyor. Nasıl bir bunalım olduğunu soruyorsanız; zihnim bana ait değil sanki, bana yabancı ve ahlaksızca düşünceler tarafından işgal edilmiş gibi. Sonuç olarak kendimi aşağılık buluyor ve kendi dürüstlüğümden şüphe duyuyorum. Karımı ve çocuklarımı önemsiyor olsam da onları sevmiyorum. Aslında onlar tarafından tutsak alınmışım gibime geliyor ve bundan hiç hoşlanmıyorum. Cesaretim yok: Hayatımı değiştirmeye de onu sürdürmeye de cesaretim yok. Neden yaşadığımı bilmiyorum, her şeyin anlamını yitirdim. Yaşlandığım düşüncesiyle kafam fazlasıyla meşgul. Her gün ölüme daha çok yaklaşıyor olsam da ondan çok korkuyor, dehşete kapılıyorum. Yine de bazen aklıma intihar düşüncesi geliyor.
Sayfa 194Kitabı okuyor
Çünkü senden sonra kimse gelmeyecek, biliyorum. Kimseler çalmayacak kapımı. Gidersen beni bana mahkûm edeceksin, keşke ölsem diyeceğim o zaman, keşke ölsem!
Şimdi sendeyim, seninleyim, seni yaşıyorum. Beni bana bırakma!
Senden bir parçayım artık, belki de baştan başa sen oldum farkında değilsin. Beni bana bırakma!
Sen olduğun için mutluyum. Sen olduğum için de. İstersen ben olma. Hiç benim olma. Ama bırakma beni ne olur?
Beni bana bırakma!
Sayfa 142
