"Sizin Dünya'da insanlar," dedi Küçük Prens, "bir bahçede beş bin gül yetiştiriyorlar; yine de aradıklarını bulamıyorlar."
"Bulamıyorlar," dedim.
"Oysa aradıkları tek bir gülde, bir damla suda bulunabilir."
"Doğru," dedim.
Küçük Prens ekledi:
"Ama gözler kördür. İnsan ancak yüreğiyle baktığı zaman gerçeği görebilir."
Sayfa 92
Savaş oldu mu, bütün paralarını bir araya toplayıp, beklenmedik tehlikelere, sıkıntılara karşı bir kalkan gibi kullanırlar. Tuttukları yabancı askerlere bu paraları bol bol verirler. Çünkü, Utopia'lılar kendi yurttaşından çok yabancıları ölüm tehlikesine atar. Şunu da bilirler: En azgın düşman bile, çok zaman büyük paralarla satın alınabilir, ve yine bilirler ki, ihanetleri sağlamak için olsun, açıkça dövüşmek için olsun, para savaşın can damarıdır. Utopia'lıların bu uğurda harcanacak sınırsız hazineleri vardır. Ama, bu zenginlikleri başka uluslar gibi kutsal sayıp tapınağımsı yerlerde saklamazlar ve öyle işlerde kullanırlar ki, size bunları anlatmaya dilim varmıyor. Belki de inanmazsınız anlatacaklarıma, çünkü, görmesem ben de inanmazdım.
‘’ İlim beynelmileldir demek, ilim her millette vardır anlamına gelir. Ama her millette olan ilim ve ilimler yine de milli maksatla kullanılır. İlmi, milli maksatla kullanan üniversite ve profesör, görevini yapmış demektir. Fındıkoğlu görevini yaparak öldü.’’
Başkalarının her kusuru bende de var, ama yine de onların yaptığı her şey bana tuhaf görünür.
Bir sürü eşya taşınıyor, insanlar bir şeyler yapmaya çalışıyor. İnsanlar üst üste yığılmışlar, dediğin gibi birbirlerinin adımlarını izliyorlar. Nereye gittiklerini düşünmüyorlar ama yine de hepsi aynı yöne gidiyorlar. Kulaklarını açarsan bir uğultu, bir gürültü, bir hareket... ve bir huzursuzluk duyuyorsun. Bir şeyler oluyor ama onu oluşturanlar hiçbir şey bilmiyor... şimdilik.
Sayfa 180 - Remzi kitabeviKitabı okudu
