Hep hazır o cevap jhjhj:))
Farklı zamanlar ve farklı karşılaşmalar. Tek sebebi buydu aslında.
Onu belki başka bir koşulda tanımış olsaydım, ellerinde silah değil kalem görseydim mimar diyebilirdim.
"Peki sen dışarıdan doktor imajı çiziyor musun?"
"Bunun cevabı sende."
"Ben kendimi dışarıdan görmüyorum ki,"
dedim ama yine de bana soracak olursa ben çizdiğimi düşünürdüm.
Sayfa 197 - İndigoKitabı okuyor
..evet, bir insanı anlamak ve ona gerçekten de yardımcı olmak çok zor bir şey. çoğu insanın kafası çelişkilerle, ruhu komplekslerle dolu ve ne istediğini bilmiyor. ama yine de, onun söylediklerini anlamaya çalışmak söylemedikleri hakkında fikir yürütmekten daha doğru geliyor bana. samimiyet, en azından onun kendisini yalnız hissetmemesini sağlayacaktır. ve bence hepimizin tek tek derdi bu profesör, bu dünyada yalnızız; çok yalnızız. "
Sayfa 65Kitabı okudu
el yapımı hayata geri dönmek
İnsanın kendi kendini yok etmesine yol açan bir bağımlılıktan kurtulmak yaralayıcıdır.
Ortada kan yoktur ama her nasılsa kanadıklarını hissederler. Yine de tekrar tekrar başlamak, yeniden başlamak, el yapımı hayata her gün dikkatle ve özenle hayata geri dönebilmek için tam olarak gereken de bizzat bu acıdır, bu kopmadır, bu "basacak bir yer bulamamadır". Deyim yerindeyse bu, geri dönebilecek bir evi olmama halidir.
Sayfa 280Kitabı okuyor
Burda bana uygun bir şey olmadığı ama yine de her şeyin benim bir parçam olduğu duygusu vardı içimde.
Hep yanıldı ve yenilgilere uğradı ama atıldı yine de yeni serüveniere
Pervasız bir acemi, bir çılgın soyu tükenen bir bilgeydi belki
Ama bir şey vardı yine de
başarısız ihtilallerden kendine kalan
(. . .. . . . . .. . . . . . . . . . . . . .
Sayfa 24 - EverestKitabı okudu
Anlatıp Durdum
Hayır! yetmiyor aşkları
ayrılıkları ve büyük
serüvenleri anlatmaya
iyi bir şiir bile bazen
Ama ben yine de hep
anlatıp durdum ne varsa
ve neyi yaşamışsam
dövüşmesini bildiğim kadar
Sayfa 9 - EverestKitabı okudu
Unutuyorum. Bilerek ve isteyerek unutuyorum hem de. İnsanlara karşı bir umudum yok ama onların koruyucularımız olduklarına inanmak, bana ve sizlere yaşattıklarını unutmak bazen hatırlayıp anımsamak ve zamanı geldiğinde yine unutmam gerekiyor.
Yoksa yaşayamam. Kimse bu kedere dayanamaz sevgili dostum! Kimse.
“İçimiz bir dolap değil ki açıp bakalım. Açıp gösterelim. Yine de anlatıyoruz ama.”
Nessa tüm arkadaşları ve ailesi için bilet almış, beni kasten ailesinin yanına oturtmuştu. En rahat pozisyon bu değildi ama onlan tanımak için elimden gelen her fırsatı değerlendirmek zorundaydım. Beni seveceklerini hiç sanmıyordum. Benden nefret etmeyi bile bırakmayabilirlerdi. Yine de beni kabul etmek zorundalardı çünkü Nessa’dan vazgeçmeyecektim.
Sayfa 310
"Sen ki kendi kendinin efendisi olmalıydın, kendi erdemlerinin de. Önce den onlar senin efendindi: Ama onlar ancak öteki aletlerinin yanında birer aletin olabilirler senin. Sen ki kendi yanalığın ve karşılığın üzerinde güç kazanmalı ve onları yerinden al- mayı ve yeniden yerine takımayı bilmeliydin duruma göre, yüksek amaçlarının gerektirdiğince. Sen ki her değer vermedeki perspektifsel olanı kavramayı öğrenmeliydin ufukla- nın ötelenmesini, bozulmasını ve görünüşteki teleolojisini ve perspektifsel olana ait her şeyi; karşıt değerler bağlamındaki bir parça aptallığı ve her yanalığa, her karşılığa değen tüm entelektüel kayıpları da. Sen ki her yana ve karşı'daki zorunlu adaletsizliği kavramayı öğrenmeliydin, yaşamın kopmaz bir parçası olan adaletsizliği, perspektifsel olanla ve kendi adaletsizliğiyle koşullanmış olarak yaşamı. Sen ki her şeyden önce gözlerinle görmeliydin, adaletsizliğin nerede her zaman en büyük olduğunu: elbette yaşamın en küçük, en dar, en yetersiz, en ilksel geliştiği ve yine de kendini şeylerin amacı ve ölçütü olarak görmekten ve kendini sürdürmek için daha yüksek, daha büyük, daha zengin olanı gizliden gizliye ve dar kafalılıkla ve aralıksız ufalamaktan ve kuşkulu bir duruma sokmaktan kendini alamadığı yerde sıradüzeni sorununu ve perspektifin ve erkin ve hu- kukun kapsamlılığının birlikte boy attıklarını gözlerinle gör meliydin. Sen ki yeter, özgür tinli biliyor artık hangi "sen ki..."ye itaat ettiğini ve şimdi neyi yapabileceğini, neyi ancak şimdi - yapmaya hakkı olduğunu...
Sayfa 16 - Önsöz
Sanırım her zaman başıma çılgınca bir şey gelebileceğini biliyordum. Ne kadar korunaklı görünürsem görüneyim, kendimi hiçbir zaman tamamen güvende hissetmemiştim.
Yine de teori ve gerçeklik iki farklı şeydi. Artık ailemin kollarında değildim. Bir düşmanın evindeydim. Kim olduğunu bilmiyordum. Ama ne olduğunu biliyordum. Bu adamlar acımasız, vahşi ve merhametsizdi. Bana ne yaparlarsa yapsınlar sonuç kötü olacaktı.
Sayfa 77
"Merak etme kaçmam.”
"İstesen de kaçamazsın. Seni her yerde bulurum.”
"Bir kuş uçmak isterse, onu kafesinde tutamazsın…”
"O kafeste son nefesini vereceğini bilsem de seni bırakmam Tutku.”
"Ölsem bile mi?”
"Ölsen bile ama sen yine de ölme…”
Sayfa 121Kitabı okudu
Bana kalırsa asıl olan gönül ama benim gönlüm kırık. Hayır, parça parça hatta paramparça bir gönlüm var. Kimsenin olmayan ve kimseyi alamayan, sığdıramayan, birine yer bulamayan tuz buz bir gönlüm var. Aklımınsa faydasını neredeyse hiç görmedim.
Ama ben yine de gönlünü aklına tercih edenlere hayranım.
Sayfa 21Kitabı okuyor
İnsanların yüz ifadelerine inanmamak gerektiğini söylerler; ama Tanrı'nın bu en güzel yapıtına güvenilmezse neye güvenilecek? Belki de bütün hayatım boyunca yanılacağım, yine de yüzü sempati uyandıran herkese inanmaya devam edeceğim.
Sayfa 683 - Türkiye İş Bankası /Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sayfa 197Kitabı okuyor
