Ve yine hikmet ehli insanların şu sözlerine kulak ver: “Dostunu ve düşmanını ne heybetli ne de aşırı tevazu göstermeden gülerek karşıla. Kibre kaçmadan vakarlı ol. Zelil olmayacak şekilde de mütevazı ol. Bütün işlerinde orta yolu tut.”- ifrat ve tefrite kaçmak yerilmiştir.
“…
İyi, mütevazi, dürüst, ihtiyatlı, ılımlı, yüce gibi sıfatlar
edindiysen, bunlara sahip çık ve asla yeni bir isimle çağrılma. Bu sıfatlardan uzaklaşırsan da hemen onlara geri dön. İhtiyatlı sıfatının her nesne için derinlemesine bir kanıya ve düşünce bütünlüğüne sahip olma; ılımlı sıfatının evrensel doğadan payına düşenleri uysallıkla kabul etme; yüce sıfatınınsa zihinel yanını, bedeninin şiddetli ya da sakin hareketlerinin, kaba yönelimlerinin, geçici üne düşkünlüğün, ölümün ve benzeri şeylerin üstünde tutmak anlamına geldiğini aklından çıkarma. Bu sıfatların başkaları tarafindan sana verilmesini ummadan, onlara layık olup korumayı başarırsan, yeni bir insan olur, yeni bir yaşama adım atarsın. Çünkü şimdiye kadar yaptığın gibi yaşamının pislikleriyle hırpalanmayı sürdürmek son derece manasızdır ve yaşamaya aşırı düşkün korkak bir insan olmaktır; arenada her yanları parçalanmış, kan revan içinde yabani hayvanlarla dövüşenlerin,
yarın da aynı pençe ve dişlerin arasına atılmak için hayatta kalmayı istemesine benzer.
…”
Sayfa 103Kitabı okudu
Karanlığın Dokunuşu
Kişi kendinde olmayan veyahut zihninde bir kriter olarak var olmayan bir değeri bir başkasında göremez. Tevazuyu fark edebilmek için mütevazı olmanın ne demek olduğunu en azından teorik olarak bilmek gerekir. Hakeza kibir de öyledir. Toplumdaki kibirli insanları hemen fark edip onlardan aşırı derecede rahatsız olmamızın sebebi belki de bizdeki kibir potansiyelidir.
Sayfa 259 - timaş yayınları
Mütevazı insan
Hind ibni Ebi Hale sözüne şöyle devam etti:
"Resûl-i Ekrem bir toplantıda meclisin baş tarafına geçmezdi. Nerede boş yer varsa oraya otururdu.Başkalarına da öyle yapmalarını emrederdi. Yanındakilerle ilgilenip onlara iltifat ederdi. Meclisinde bulunan herkes, Resûl-i Ekrem'in en değer verdiği insanın kendisi olduğunu düşünürdü. Her zaman güleç yüzlü, güzel huylu, halim selimdi. Kötü huylu, katı kalpli değildi. Bağırıp çağırmaz, çirkin söz söylemez, kimseyi ayıplamaz ve aşırı derecede övmezdi. Hoşlanmadığı şeyi görmezden gelirdi. Konuşma edebini bilmeyenlerin kaba tavırlarına sabrederdi.
Sayfa 22 - Beyhaki, Şu'abü'l-imân (Hamid), 3/24.Kitabı okuyor
Okul çağına gelen Mustafa, büyük bir hevesle okumak istemekteydi. Ancak onun okula başlamak istemesi annesi ile babasının arasında küçük tartışmalara neden oldu. Anne Zübeyde, oğlunu medreseye yollamak isterken, baba Ali Rıza Efendi ise yeni usullerle ders işlenen Şemsi Efendi Mektebi’ne yazdırmak istiyordu. Aslında Osmanlı Devleti’nin o
Baharda açan çiçeklerle değerin artabilir mi ya da senin verimliliğin yaz meyveleriyle bir olur mu? Boş sevinçlere kapılmanın sebebi ne? Senin olmayan iyiliklere neden seninmiş gibi yapışıyorsun? Doğanın sana yabancı kıldığı hiçbir şeyi kader tutup senin malın yapmaz. Toprağın verdiği meyveler hiç kuşkusuz yaşayan varlıkların besini olmak zorundadır. Kendi gereksinimlerini doyurmak için, sadece doğa için yeterli olanı istersen, kaderden aşırı bir şey istemene hiç gerek kalmaz. Çünkü doğa azla ve mütevazi olanla yetinir, ama sen onun doygunluğunu daha da doyurmaya kalkarsan, üstüne eklediğin her şey tatsızlaşır ya da zarar verir.
Abdülhâlık Gucdevânî Hazretleri'nden (Kuddise Sirruhu)nasihatler...
“Vasiyet ederim ki sana; bütün hâllerinde ilim, edep ve takvâ üzere olasın!.. Geçmişlerin eserlerini oku, ehl-i beyt ve ehl-i sünnet ve’l-cemaat yolundan git! Fıkıh ve hadîs öğren ve câhil sofîlerden bucak bucak kaç! Namazlarını, mutlaka cemaatle kıl! Kalbinde şöhrete meyil
“Çocuklara gösterilen üstün körü ve sürekli ilginin, onlara verilecek eziyetli bir eğitimden hiçbir farkı yoktur. Bu, çocuğu hile hurdaya ve yanlış yapmaya sürükler. Ayrıca çocuk aşırı ilgiyi ebeveynlerinin zaafı olarak görerek onlara karşı duyması gereken saygıyı kaybedebilir. Çocuk bu şekilde terbiye edilecek olursa ağlayıp sızlamadan bir şey edinme yetisi kazanamayacak, cesareti öğrenmeden özgür, çekingenliği öğrenmeden mütevazı olmaya çalışacaktır.”
Sayfa 37 - İz YayıncılıkKitabı okudu
Hiçbir sabırsız ve yanlış umut, tutkunun ateşi Ya da aşırı heves, boş kendini beğenme doğurmayan; Aklı çabuk dönüşlerle kendini Alkışlamaya kışkırtmayan;
fakat yumuşaklığı Öğreten ona ve mütevazı inancı yücelten;
Bu güç mevcut nesnelerle ve geçici şeylerin
Çılgın dansıyla sarhoş aklın önünde
Kalıcı nesnelerin daha ılımlı bir gösterisini sunar;
Böyle yaparak güçlükleri sırtından atmaya
Fazlaca kapıldığında ise aramaya yöneltir onu,
İnsanda ve sosyal hayatın bünyesinde Ne varsa aynı derece güzel,
Biçimi ve işlevi değişmemiş, ya da dönüp duran
Hayat ve ölümün katı döngüsü içinde.
.
Sayfa 240 - YKYKitabı okudu
Kur'an Hocasının Ahlakı
Günahtan ve kötülüklerden sakınmalı, Cenâb-ı Hakk'a boyun eğmeli, sâkin, ağırbaşlı, mütevâzı ve alçak gönüllü olmalı, gülmekten ve aşırı derecede şaka yapmaktan uzak durmalıdır.
Sayfa 70Kitabı okudu
