Günaydın bana geri gelen şiir
Bana geri gelen anıt
Bana geri gelen kalbim
Bana geri gelen kalbimin ayışığı
Gözleriyle iyileştiren yaralarımı
Kalbim güneşim efendim
Günaydın yüreğimin kuşluğu
Sürekli kuşluğu
Halbuki korkulacak hiçbir şey yoktu ortalıkta
Her şey naylondandı o kadar
Ve ölünce beş on bin birden ölüyorduk güneşe karşı.
Ama geyikli geceyi bulmadan önce
Hepimiz çocuklar gibi korkuyorduk.
Geyikli geceyi hep bilmelisiniz
Yeşil ve yabanî uzak ormanlarda
Güneşin asfalt sonlarında batmasıyla ağırdan
Hepimizi vakitten kurtaracak
Bir yandan
Sayfa 20 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
"Rüyanda görürsün."
"Rüyalar tutunduğumuz gerçeklerdir, Ayışığı."
Sayfa 236 - KnightKitabı okudu
"Birini sevmeli, bir serçeyi incitmekten korkar gibi. Öyle
sevmeli ki onu, gecesine ayışığı olmalı. Ve gündüzleri; gündüzleri de güneşine gölge etmeli insan kendini. Dokunmamalı bir yabancıya ve bir başka koku değmemeli tenine. Açlık hissi uyandırmalı gözleri. Birlikte sustuğun an, ilk kez
konuşur gibi hissetmeli..."
Sayfa 11Kitabı okuyor
Pencereme dolanma ayışığı
Yorgunum
Pencereme dolanma bu gece
Sana
Suya
Ve güneşe inanıyorum
Ve tarlada ayışığı
Topluyorum
"Günaydın bana geri gelen şiir
Bana geri gelen anıt
Bana geri gelen kalbim
Bana geri gelen kalbimin ayışığı
Gözleriyle iyileştiren yaralarımı
Kalbim güneşim efendim"
Sayfa 53 - İz Yayıncılık - Sezai Karakoç' un Şiirine GirişKitabı okuyor
" Ayışığı? " dedi Nathan. Bu isim canımı acıttı. Aldığım tüm darbelerden, açılan tüm yaralardan daha fazla yandı bedenim.
Prenses Euria değil.
Gümüş Firari değil.
Sıradan bir haydut değil.
Ayışığı.
Sayfa 143Kitabı okudu
Dünya mı?
Sardunyanın silkelediği
Ayışığı vurmuş
Damlalar
Dogen (1200-1253)
"Faniliğe Uyanmak", Lucien Stryk ve Takashi İkemoto,
Zen Poems of Japan: The Crane's Bill (New York: Grove Press, 1973)
...Beethoven'in "Ayışığı Sonatı"nı dinlendikten sonra soğuk bir sessizliğe gömülen Goethe'ye, Beethoven'in dediği gibi: "Siz de bir şey söylemezseniz, beni kim anlayacak!"...
Sayfa 175 - Şule Yayınları, 99. Baskı: Mart 2017, İstanbulKitabı okudu
Sana uzanamadığım gün
Ellerim yok sanıyorum
Senin bakışlarını yakalayamadığım gün
Gözlerim yok...
O zaman bir yumruk
Bütün gücüyle vuruyor
Eski bir piyanonun tuşlarına
Binlerce martı
Kayalıklara çarparak ölüyor
Ayışığı tutkal gibi
Yapışıyor pencereme
Açamıyorum perdeleri
Şiir yok artık Türkü dindi..
Sayfa 231
-Bir mum yirmiyedi dakika yanıyor kardeş.
- Aa, siz devamlı mı yakıyorsunuz? Arasıra söndürsenize.
- Söndürmez olur muyuz canım? Perdeleri açıyoruz, ayışığı aydınlatıyor ama gene de mutfakta felân lâzım tabii...
