Richards acı acı, içinizden biri küçük kızımı muayene eder mi dedi kendi kendine...
Sayfa 31
Hayat zıtlıklarla dolu.. Kimi arar bulamaz. Kimi bulur kadir kıymet bilmez. Kimisi arar ne aradığını bilmeden. Bunalır, bunaltır, buhrandır nasibine düşen... Yalnızdır, yanıktır: susmaktır rızkına düşen. Herkes bir arayışta, herkes bir sancıda. Sancı arayandan habersiz. Arayan buldurana şükürsüz. İnsan bu, Azrail'in bir gün sonra geleceğini bilse bile hala arayışına devam eder. Kimi ararken azalır kimi bulunca azar.Yolda kalan da bir, yürüyen de. Harcanıp gider ömür dediğin.
Akşam haberlerini izlerken
Azrail Manastırı'na döndürdü medya bu memleketi yavrum benim, biz seyrettikçe canavarlaştırıyor kendini.
Sayfa 29Kitabı okudu
Sen ölmekten değil, yaşayamamaktan kork dostum ve azrail elma derse çık git hayattan, ardına hiç bakmadan.
TUVĞAN TİL
Seni men Qırımda, Qazanda taptım,
Cüregim qaynağan, taşqanda taptım...
Cat elde muğayıp, açınıp cürgende,
Ümütim, hayalım şay tüşip cürgende,
Erzurum dağları da kar ile boran..
... Derler ki, can almaya gelirken, çeşitli kılıklarda zuhur edermiş Azrail. O aralık gecesi, Palandöken Dağları'nda, beyazlar giyinmiş gelin gibiydi ölüm.
Sayfa 113Kitabı okudu
Tahran’da ki Azrail öyküsü
Zengin ve güçlü bir İranlı,bir keresinde hizmetçilerinden birisiyle bahçede geziniyormuş.Hizmetçi,az önce kendisini ölümle tehdit eden Azrail ile karşılaştığını ağlayarak anlatmış.Efendisine,çabuk yol alması haline aynı akşam varabileceği Tahran'a kaçmak için en hızlı atını vermesi için yalvarmış.Efendisi razı olmuş ve hizmetçi doludizgin yola koyulmuş.Efendi eve dönerken kendiside Azrail'e rastlamış ve sormuş : neden hizmetkarımı korkutup tehdit ediyorsun ? Azrail yanıtlamış:Onu tehdit etmedim ;sadece,onunla bu gece Tahran'da buluşmayı planlarken burada karşılaştığım için şaşırdığımı söyledim .”
Rüstem'in kanını döktüm yerlere.
İstanbul'u kuşattım gözlerin için Azrail'e.
Koştum siperlerimden Gözlerine baka baka dirildim.
Niçin kızıl kıyamettir gözlerin bugün Niçin heyelan var sahillerinde.
Gözlerinin dilini ancak Süleyman bilir.
Yıldızlar vuslat için her gece iner sana.
Rengini, gözlerinde kaybolan bilir
Nasıl bir hayat yaşarsan, öyle alırdı azrail canını.
“Kafa yorgunluğumun kokusu burnuma geliyor. Tıpkı ter kokusu gibi.”
Sayfa 136 - Altın KitaplarKitabı okudu
Üryan geldim gene üryan giderim
Ölmemeye elde fermanım mı var?
Azrail gelmiş de can talep eyler
Benim can vermeye dermanım mı var?
Karac'oğlan der ki ismim överler
Ağu oldu bildiğimiz şekerler
Güzel sever diye isnad ederler
Benim Hak'tan özge sevdiğim mi var?
Üryan geldim gene üryan giderim
Ölmemeğe elde fermanım mı var
Azrail gelmiş de can talep eder
Benim can vermeğe dermanım mı var
Dirilirler dirilirler gelirler
Huzur-ı mahşerde divan dururlar
Harami var diye korku verirler
Benim ipek yüklü kervanım mı var
Er isen erliğin meydana getir
Kadir Mevlâm noksanımı sen yetir
Bana derler gam yükünü sen götür
Benim yük götürür dermanım mı var
Karac'oğlan der ki, ismim öğerler
Ağu oldu yediğimiz şekerler
Güzel sever diye isnat ederler
Benim Hak'tan özge sevdiğim mi var
Karacaoğlan
Son
Yeniden doğacaksın. Kıyametini yaşayıp yeniden dirileceksin. Azrail'i, Israfil'i ve Cebrail'i âdeta göreceksin. Yardım edecek onlar sana. Domuza karşı aslan, yılana karşı kartal, baykuşa karşı hüthüt, kargaya karşı bülbül, eşeğe karşı at olacaksın. Dünyaya, eşyaya yeniden anlamını getireceksin. O zaman Allah da sana, senin kendi öz anlamını bağışlayacaktır. Hiç kuşkun olmasın.
