birkaç sene sonra Christian Herald & Signs ofthe Times gaze tesinde anlatılan evlenme teklifinden de anlaşılabilir:
"Hakkımda ne düşünüyorsun küçük kız? Beni seviyor musun?" "Niye ki? Bay Edison beni korkutuyorsunuz. Ben... şey...
yani..:'
"Söylemekte acele etme. Benimle evlenmek istemiyor
san bunun çok da bir önemi yok. Ah evet, ben ciddiyim. Ama yine de acele etme. Düşün. Annene anlat ve uygun olduğun da bana hemen haber ver, salı diyelim mi? Salı sana uyar mı? Haftaya salıyı kastediyorum:'21
“Biliyor musunuz hiç dostum yok; olmasını da istemiyorum. Herkesle iyi geçiniyorum; ama, kimsenin bana yaklaşmasına izin vermiyorum.”
N'olur anne!
Üstüne bastığım hamamböceğinin yalnız bir böcek olduğunu bana söyleme anne!
Ben..
Ben kimsenin tuvalet kâğıdı olmak ve bu boklu paçavralara şiirler yazmaya mahkûm edilmek istemiyorum!
Artık aşka peşkeş çekmek istemiyorum!
Anne?!
Hâlâ ellerindeki şişlerle kendine bir evlat mı örüyorsun anne?!
Sayfa 51Kitabı okuyor
Yalnızlığım öyle bir tablo çizer ki, bu gece aynadaki yansımam bile bana sırtını dönmüştür.
Onu niçin sevdiğimi bana söyletmek
isterlerse bunu ancak şöyle anlatabilirim sanıyorum: Çünkü 0, 0 idi; ben
de bendim.
Sayfa 26
BENVOLIO
Beni dinle ve onu düşünme, unut!
ROMEO
Öğret bana, nasıl unutulur düşünmek?
Sayfa 13Kitabı okuyor
Zaten konu duygular bile olsa durum degişmiyordu. Duyguya da açtım çünkü. Ama ne zaman bir kadına yaklaşsam terkedilmiş olmanın verdigi bür eziklik duyuyordum. Kadınlar anlıyordu bunu ve galiba hoşlanmıyorlardı. İşten çıkartılmış biriyle il görüşmesi yapar gibi bakıyorlardı bana.
İnsanlar
hangi dünyaya kulak kesilmişse öbürüne sağır
o ferah ve delişmen birçok alınlarda
betondan tanrılara kulluğun zırhı vardır
çelik teller ve baruttan çatılınca iskeletim
şakaklarıma dayanınca güneş
can çekişen bir sansar edasıyla
uğultudan farkedilmez olunca konuştuğum
kadınların sahiden doğurduğuna
toprağın da sürüldüğüne inanmıyorum
nicedir kavrayamam haller içinde halim
demiri bir hecenin sıcağında eriyor iken gördüm
bir somunu bölünce silkinen gökyüzünü
su içtiğim tas bana merhaba dedi, duydum
duydum yağmurların gövdemden ağdığını.
"Hayır, nefsiniz sizi aldatıp bu işe sürüklemiş. Artık bana düşen güzelce bir sabırdır. Söylediklerinize karşı ancak Allah'tan yardım istenir."
o gün üzülüp üzülmediğimi sordu. bu soru beni çok şaşırttı, böyle bir soru soracak olsam ben de çok rahatsız olurdum herhalde. yine de duygularımı çözümleme alışkanlığını bir miktar kaybettiğimi, dolayısıyla bu konuda onu aydınlatmanın bana güç geldiğini söyledim. anneyi elbette çok severdim ama bu bir şey ifade etmiyordu. bütün sağlıklı insanlar sevdiklerinin ölmesini az çok istemişlerdir.
Sayfa 62 - can yayınlarıKitabı okudu
