Hani içimizde bir hüzün var ya, ağır duygu yükü. Aslında o doğal ve ham halde değil, biraz kendi işçiliğimiz var, biraz hüzün becerisi,yürek işçiliği. İşliyoruz günden güne. Bazen bir çekici elimize vurup kanatır gibi, hüznü de kanatıyoruz. Sevgi emek ister derken, çekiç elimizde patlıyor. Sevgi gibi acı da ağır işçiliktir. Soylu bir hüzündür bu, emeğinizin ve işçiliğinizin ürünüdür.