Sen yoktun o zamanlar,
çocukluğumda en çok yağmuru severdim ben…
Ne zaman bir dert gelse bana,
yağmur yağar,
dinler,
dokunur,
ve topraktan kalkan
o kokuyu koklardım…
Ateşim sönerdi..
Sonra büyüdüm..
Gözlerini gördüm,
yandım,
yağmur yağdı,
ve ilk kez sönmedim…
Ben yağmurdan daha fazla bi seni sevebildim…
“Mutsuz’a Kim Bakacak, Maviş Anne” şiiri
“İki sigaram kaldı bu gece için, Maviş Anne,
iki muhabbet kuşum.
iki kendim varmış, Maviş Anne,
biri benmişim, biri Mutsuz.
Ben ölürsem Maviş Anne,
Mutsuza kim bakacak?
Dünyaya bile bir dünya anne lazım.
Biri sen ol, Maviş Anne, biri ben.
Dünyanın bütün sabahlarına iki bilet al da
birlikte gidelim, Maviş Anne.
Bana da kendi serüvenimden bir yer
Sayfa 20Kitabı okudu
Yaralı kuşum, hazan güneşim.. güz ayazında kor ateşim..
" Sen yaralısın __ ben de senin yaralarını saracak durumda değilim galiba " dedim.
Sayfa 25Kitabı okudu
"Ben ateşim ve kuru samanım, bir yanımı yiyip bitirir bir yanım."
Kutsal DağKitabı okudu
Ben de ben de
Yatıyorum. Canım sıkılıyor. Ateşim 37,3.
Hastayım.
Sayfa 130 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Bana ben ateşim deme, ben çok ateş gördüm, kendini küle çeviren.
Sayfa 531Kitabı okudu
