_Mustafa Kemal, bir Türk’tü; Türk olmaktan gurur duyuyor; “Türkiye Türklerindir” parolasıyla yaşıyordu. Ne Tanrı’dan, ne bir kişiden ne de kurumdan çekinmeyen, tam bir devrimciydi. Onun için resmi ya da kutsal olan hiçbir şey yoktu. Türkiye’yi Padişah’ın ehliyetsizliğinden ve despotizminden olduğu kadar, yabancıların pençelerinden kurtarmakla
Ben böyle yürek görmedim, böyle sevda
GÖRMEYE GELDİM
İstiyorum ki: Sana giden yolda ne şosa,
Ne ufacık bir geçit, ne açılmış iz olsa:
Sade sarp yalçın olsa ve sade dimdik kaya,
Avuçlarım dizlerim koyulup kanamaya;
Kanımla kayalara destanını yazarak -Bahtm siyah olmadan, göğsüm kızıl, alnım ak;
Parıltılı gözlerim, yıldız olacak gibi -
Çıksam sana kaleye çekilen bayrak gibi...
Sayfa 53
Neden alim yetiştiremiyoruz?
Prof.Dr. Mehmet Akif Koç’un konuşmasından geniş bir özet sunuyoruz:
Hicri ilk üç asırda ne zaman ne gerekmişse ulema onu görmüş ihtiyacı karşılama teşebbüsüne girişmişler. Mesela Hicri dördüncü asırda İbn-i Nedim’in fihristiyle karşılaşıyoruz, daha önce yok. Dört asır boyunca bütün alanlarda ilim kaleme alınmış,
kalkıp diyecekler ki sen hayâl içindesin, sen mucize bekliyorsun. mucize ki ancak peygamberlere gelir.
derim ki, evet, ben mucize bekliyorum. ama hayâl içinde değilim. müslümanların içinde bulunduğu acı gerçeği haykırıp durarak, Allah'ın lûtf edeceği, âdeta mucize kadar büyük bir atılım bekliyorum. yok edilmek için her hile ve cebir ile aslından uzaklaştırılmış milletimden, bin parçaya bölünmüş milletimden bir mucize kadar zor bir atılım bekliyorum. kendine gelmesini, birleşip bütünlenmesini, çevresini, öteyi beriyi aydınlık gözlerle görmesini bekliyorum. Peygamberin ruhiyeti adına, diri Kur'an'ın yüzü suyu hürmetine, kutsal İslâm inancı onuruna Allah'tan mucize bekliyorum. böyle bir mucizeye lâyık olacak değişim ve diriliğe ermemizi gece ve gündüz Rahîm ve Rahman olan Allah'tan umuyorum, bekliyorum.
Günlük , rutin hayatıma devam ediyorum. Gülüyorum sohbetlerime devam ediyorum ya , hiçbir şeyi yok sanıyorlar..
En yakından en uzağa hiç kimsenin benden asla beklemediği bi şeyleri yaptığım gün , ah vah ne oldu ona böyle değildi, diyecek ama aslında tam olarak böyleyim işte.
Şu an mesela açık açık bu halde olduğumu buraya yazıyorum.
Ben neye
Yuval Noah Harari - Tarih, İnsanın Tanrı Oluşuyla Sona ErecekMurat Nedim · Kara Karga Yayınları · 2020223 okunma
SAĞIR, KÖR, DİLSİZ VE TOPAL HANIM!
İmâm-ı A'zam "rahmetullahi aleyh" hazretlerinin babası Sâbit, daha bekar iken temiz ahlâklı, takvâ ve verâ sâhibiydi. Zühdü, salahı ve ilmi pekçoktu. Yüzünde bir nur vardı. Bir gün bir dere kenarında abdest alıyordu. Suda bir elma gördü. Elmayı alıp, abdestten sonra elinde olmayarak dişledi. Fakat
Heee Muazzez, bence de iyi ki bitmiş. Allah var, ayrılık bana da yaradı. Hayal gücüm gelişti misal. Eskiden böyle değildim. Gördüğümün ötesini görmezdim, iki boyutlu yaşamdan boyutlar arası yaşama geçtim. Artık dünyadaki her şey seninle bağlantılı Muazzez. Sabah güneş doğuyor, diyorum; Muazzez de aynı böyle; dünyada bir tane. Bir derin nefes alıyorum, diyorum şimdi olaydı, kokusu burnumdaydı. Yüzümü yıkıyorum, su diyorum, sanki Muazzez’in elleri yüzümde geziyormuş gibi. Bahçedeki söğüt rüzgârda sallanıyor; diyorum “Muazzez bu, bu onun saçları.” Dalına bir kuş konuyor, diyorum geldi, kuş oldu da geldi. Az ilerde bir gül görüyorum, diyorum bu Muazzez’in dudakları değilse ben de insan evladı değilim. Başımı gündüz yukarı kaldırsam gözlerinin karası, gece kaldırsam saçlarının siyahı. İyi ki bitmiş hakikaten. Bitmeseydi sabah kalkar, yüzüne bakar, saçını koklar, dudağından öper güne öyle başlardım mesela. Ne sıradan. Hiç yaratıcı değil. Ufkumu açtın Muazzez. çimdeki üçüncü sınıf şairi uyandırdın. Bitmeseydi, şu saatte sarılıp uyuyorduk, bak şimdi seni sayıklıyorum.
_Binbir Gece Masalları'nı anlatan, Şehrazat’tır.
_Eski zamanlarda Hint ve Çin diyarlarında hüküm süren Şehriyar ve Şahzaman adlı iki kardeş hükümdar, eşleri tarafından aldatılmışlar. Bu olayların etkisiyle Şehriyar, kendi ülkesinde, her gün bir kızla evlenip ertesi gün onu idam ettirir olmuş; bu yüzden vezirin güzel, bilgili ve akıllı kızı
Bırak, bırak tüm bunları diyecektim. Kimin konuştuğunun ne önemi var, biri kimin konuştuğunun ne önemi var dedi. Biri kalkıp gidecek, giden ben olacağım, ben olmayacağım o, ben burada olacağım, buradan uzaktayım diyeceğim, ben olmayacağım o, hiçbir şey söylemeyeceğim, bir öykü anlatılacak, biri bir öykü anlatmaya çabalayacak. Evet, yadsımıyorum
