Merhamet istemiyordu, insanlıkla ilgili kararını vermişti; içine oturan zifiri karanlığı gelecek en ufak bir ışık sızmasına bile izin vermeyecek kadar kapatmıştı kendisini.
"Yaratma gücünü ıstıraptan alan sanatkar var mıdır ki, günün birinde bize en hüzünlü mersiyeyi, incecik kökleri aile ocağının toprağında sert kayalara rastlayan, ilk açılan yaprakları amansız eller tarafından kopartılan, çiçekleri açılır açılmaz soğuktan donan ruhlardaki o gizli, sessiz fırtınaları anlatan eseri meydana getirecek? Hangi şair bize dudakları bir memenin acı sütünü emen tebessümleriyle haşin bir bakışın tesiriyle eriyip giden çocuğun ıstırabını mısralaştıracak?"