Duraksıyorum. Handiyse ağlamaklı bir sesle "Hala annemin yemeklerini özlüyorum..." diyorum.
"Valideniz, iyi bir aşçı mıydı?"
"Hayır, yemekleri berbattı, fakat ben bunu çok sonra fark ettim. Annenin pişirdikleri, çocuğun damak tadını, lezzet anlayışını belirler. Sülalemizin en iyi aşçısı rahmetli dedemdi. Türk mutfağına çok önemli katkılarda bulunmuştur."
"Maşallah. Acaba hangi yemek onun eseri?"
"Hususi bir icadı yok. Fakat o olmasaydı, kuskusa hala sıçsıç diyorduk!"