Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Aç mı Pavlov'un köpekleri!
Çocukluğumda hayvan sevgisini bana aşılayan La Fontaine'in fabl eserleri sayesinde istisnasız her hayvana karşı içimde aşırı derece bir hassasiyet oluşmuştu. (bir tek fareleri sevemedim, bir de çakalları) Okuduğum her La Fontaine hikayesinden sonra öyle etkilenirdim ki, bazı hayvanlarla konuşmaya çalışır, cevap alamayınca da ''geri zekalı bu
"Kendimi perişan hissediyorum,hasta gibiyim,sakat gibiyim,çünkü herkesten çok farklıyım,gitgide daha kötü,daha değersiz,daha gereksiz olduğumu gözyaşları içinde hissediyorum,ben..."
Viyana'ya giden delikanlı bir tıp öğrencisi alışamadığı büyük kentin gerçekliğe uyum sağlama ve yaşayışlara karşı adım atma süreci anlatılıyor.
İçinde kalan "çocuksu" duygusuyla, girdiği bunalımlar genci tıp eğitim sürecinden vazgeçme aşamasına getirir.O zamanlarda kızıl hastalığına yakalanan ve yardıma ihtiyaç duyan kız çocuğu genci tekrar hayata geri çevirir...
Bu yaptığı yardım ile kızıl hastalığına kendisi yakalanır ve kendini hayata bırakır...
Stefan eserlerinden bu kitap bende ayrı bir yeri oldu diyebilirim.Yalnızlık,utanç,çocuksu davranışlar...Bunlarla baş etmek zor...Okurken bir an gencin yerine kendi hayatımı okuyorum sandım,hayata yeni adımlar atarken ki korktuğum olaylar hepsi bir bir beni cezbeder hale geldi...
Çabuk bitmesin diye yavaş yavaş okudum çünkü olaylar da o kadar kendinizi kaptırıp aklınızda ilişkilendiriyorsunuz ki sayfaların hızını fark edemiyorsunuz...Betimlemeler,iç dünyayı gözler önünde düşünmek çok iyi kurguyu gösteriyor...Yoğun duyguların ön planda oluşu daha iyi sonuçlar elde ettiriyor...
Tek kelimeyle çok güzel bir eser...Kesinlikle okunması gerekiyor.
Keyifli okumalar dilerim.
434 syf.
10/10 puan verdi
Dili çok güzel, sade ve akıcı. Altı çizilecek ve alıntı yapılabilecek yığınla satır dolu bir kitap. Şahsen ben okumaktan büyük keyif aldım, yaşamın her alanından izler buldum. Hiç bitmesin istediğim “Bir Delinin Senfonik Dokundurmaları” isimli şiirini aşağıya alıyorum.
-Sevgi,
Kilidi olmayan tek hazinedir.-
-Sevgisiz kalp ışık girmeyen mabet
AŞKA VE HAYATA MEKTUPLAR
Bu kitaba başladığım anda Sabahattin Ali'nin hemen hemen tüm eserlerinde gördüğüm; karamsarlığı, içinden çıkılmaz sorunları, kötü sonları görmeyeceğimi sandım. İşte Sabahattin Ali'nin aşık hali nasıl da güzelmiş, nasıl da umutluymuş diye düşünürken sonra ki mektuplarında hayatın gerçekleri Sabahattin Ali'nin aşkına da gölge düşürmeye çalıştığını fark ettim. Hep sürgün gibi bir hayat yaşaması, maddi sıkıntılar, yazdıklarından ve düşüncelerinden dolayı; hapis cezaları ve mahkemeler...
Ve tüm bunlara rağmen mükemmel bir eş ve mükemmel bir baba olma çabası... Eşi Aliye hanım ve kızı Filiz dünyanın hem en şanslı hem de Sabahattin Ali'nin o kötü ölümünden dolayı en şanssız insanları galiba.
Bu kitapla beraber bir kez daha hayranı oldum kendisinin. Bir kez daha üzdü beni ve bir kez daha iyi ki yazmışsın iyi ki bu eserleri bırakmışsın dedirtti bana.
Buradan bir arkadaşın önerisiyle okudum bu kitabı. Bende sizlere öneriyorum:
Okuyun mutlaka.
408 syf.
9/10 puan verdi
ﺏ, ح, ص,
BİLEMEDİM
Yaşadıklarım, bir bütünün parçasından ayrı kalışımın sancısıymış, bilemedim. Benim yapmam gerekenler yapılamadığı içinmiş o sıkıntılar. Oysa ben habire dışarıda aradım sebebi.
Ben bütünüm sandım, yapılacakların olmadığı yerde bütünlük olmuyormuş, bilemedim. Çocuğum asi dedim, eşim dinlemiyor dedim,
Bu kitabı okuyarak Sherlock fanlığımı başlatmış bulunuyorum ve nasip olursa tüm seriyi okuyucam, öncelikle bu kitabın yazarının çok zeki bir insan olduğunu düşünüyorum çünkü Sherlock Holmes gibi bir karakter yaratmış ve bu işin hakkını vermiş, eğer polisiye okumayı sevmiyorsanız benim düşünceme göre bu kitap serisi tam size göre çoğu polisiye gibi bir olayı 300 sayfada anlatmıyor her kitap da bir sürü hikaye var ve keyfinize göre okuyabilirsiniz. Benim düşüncelerim şöyle bir diziyi izlerken nasıl içine dalıp gidiyorsak bende bu kitabı okurken dalıp gittim ve bir süre o evrende yaşadım, Sherlock ve Watson arkadaşlığına ise bayıldım uzun süredir böyle hoş bir arkadaşlık okumamıştım.
Spoiler
Son bölümde açıkçası şok oldum eğer kitabı sıralamaya göre okumuyorsanız devamını okumayın.
İlk defa Sherlock başkasının hikayesini değilde kendi hikayesini çözmeye çalıştı başta bu serinin son kitabı sandım ve yüreğime ağrı girdi ama sonra fark ettim ki daha Sherlock'u çok göreceğiz ve bu iş burada bitmeyecek eminim bu işin kazananı zor da olsa Sherlock olacak o tanıdığım en iyi kitap karakteri ve baş edemeyeceği hiçbir şey yok.
192 syf.
·
Puan vermedi
Serdar Tuncer'in kalemine uygun bir kitap olmuş, hem günümüz türkçesini kullanmış ve beyitlerden örnek vererek tasavvufi yönü ortaya çıkmıştır. kitaptan anladıklarım sanki elveda diye algıladım bazı şeylerden kendi dünyası ile ilgili, yalnız bizlere de tavsıyeler de bulduğu okudum. İnsanların boş hayeller yerine Kurbanım şiiri geldi aklıma..
Sen
Rosa 8 yaşındayken annesi ile gittiği bir restoranda mafyalar yüzüne çapraz ateşe tutulur ve suçsuz yere olay yerinde annesini kaybeder. Annesinin kanıyla boyanmış haldeyken vakti gelince bunun hesabını sormaya ant içer.
Günümüzde Rosa FBI ajanıdır. 4 yıldır Javier'in nam-ı diğer El Malo'nun evinde hizmetçi olarak çalışmaktadır.
El Malo 4 yıldır her gün etrafında olan, yatağını toplayan, evini temizleyen bir kadını ansızın fark ederse neler mi olur?
Ahh ne de güzel şeyler olur.
Vahşet sahneleriyle, smutlarıyla, duygu geçişleriyle, kalbin ve aklın birbiriyle karışmasıyla harika bir okuma zevki yaşattı bana.
İlk başlar da yadırgamadım değil.
"Böyle olması saçma değil mi?" diye kaç defa sordum kendime.
Fakat baktım ki sorun kitapta değil bende. Türünü diğer kitaplarla kıyaslayarak en büyük yanlışı ben yaptım. Bunu fark edip hatamı düzeltince mükemmel ötesi oldu, elimde aktı gitti kitap.
Ama öyle bir şey vardı ki gözüme her seferinde battı o yüzden 1 puanımı kırdım.
Rosa sen FBI ajanı olmuşsun ama ota boka da ağlanmaz arkadaş. Bir ara topuklu bana çok yakıştı diye ağlayacak sandım.
Rosa'nın aksine Javier harika bir karakterdi. Alfanın vücut bulmuş haliydi. Sırf El Malo için okunur bir kitap.
İlk mafya kitabımdı ama son olmayacak.
başta çok tatlı ve güzel ilerleyen fakat sonrasında bizi derin bir hüzne boğan bir kitap... çocukluk aşklarını okumak çok hoşuma gidiyor ve bu kitapta da çok güzel bir şekilde yazılmış. beş yaşından beri her anı birlikte geçirmişken ayrılmalarını okumak bizim için de zordu. Poppy'nin neden iki ay sonra iletişimlerini kestiğini ben tahmin
Dengesiz Aşık ''Mecnun'' , Ömrümü Çürüttün...
Herkese Merhabalar,
Şark Klasikleri serisinde bu defa sanırım bu türün en çok bilinen eseri olan ''Leyla ile Mecnun'' kitabını okudum. Bu eseri daha önce daha farklı versiyonlarında okumuştum veya izlemiştim. O zaman sevdiğim bu hikayeyi okurken hiç ama sevemedim...
Mecnun karakteri cidden değişik bir varlıktı. Adam'ın
Oblomov, Oblomovluk,
Hepimiz Oblomov doğarız, ama bazılarımız öyle kalır...
Kalın kitaplar için hep bir fobim vardı, bir türlü cesaret edemezdim okumaya. Sanki başlarsam bitmeyecekmiş gibi gelirdi. Son bir kararla ilk kalın kitap deneyimi için "Oblomov'u" okumaya karar verdim ve iyi ki de o kararı vermişim. Nasıl okudum, nasıl bitti hiç anlayamadım. Ama etkisi bende uzun süre kalacak gibi görünüyor. Neredeyse
Hiç bitmeyecek sandım. Beklentim büyükmüş herhalde, yoksa daha önce okuduğum hiçbir klasik olmadı ki bu kadar uzun bir sürede ancak bitireyim.
Evet kitap bir şekilde ilerliyor, dili sade ve güzel, olaylar bir şekilde akıp gidiyor ama kitap bende -baştan sona- hiçbir zaman "güzel kitap, aman devam edeyim/bitireyim" hissi oluşturmadı, o doyumu, heyecanı hiç hissedemedim. Prensip olarak kitap yarım bırakmayı sevmediğim için ve özellikle klasik olduğu için bitirmeyi tercih ettim.
Altı çizilesi, düşünülesi, güzel cümleler mevcuttu evet. Fakat önsözde de aslında övgü olarak belirttiği üzere, yoğun olarak duygulara hitap eden bir kitap değil. Dümdüz akıp gidiyor. Ben gözümde fazla büyüterek başlamışım; gururu da önyargıyı da(ve kesinlikle aşkı da...) çok daha güzel işleyen nice kitaplar mevcuttur. Ki dönem kitaplarını severim.
Başka bir klasikle Gurur ve Önyargı arasında gidip geliyorsanız diğerini önce okuyun derim.
![119. Element [Bm]](https://r2.1k-cdn.com/sig/size:96/plain/https%3A%2F%2F1k-cdn.com%2Fresimler%2Fuyeler%2F424703_a985f_1590709997.jpg){kind=small}
Selâm Beyaz Gemi! Ben geldim, ben!
Uzun sürede bitirdiğim bu Aytmatov kitabının incelemesine çok şükür geldim. İşler güçler derken okuyamadığım kitabı hiç bitmeyecek sandım. Böyle bir son beklemiyordum. Yazarın diğer kitaplarını da okudum. Bundan fazlaca etkilendim. Spoiler vermeyeceğim. Küçük bir çoçuğa bu kadar yüklenmek nedendi? Boynuzlu Maral Ana'yı iyi insanların acizliklerinden yararlanarak öldürmek canımı yaktı. Ama hayat bir savaş. Kabullenemediklerimizle, kabullendiklerimizle... Ne bilim bir buhrandaydım bir buhrana daha girdim. Yazarın da dediği gibi "İnsandaki çoçuk vicdanı, tohumdaki öz gibidir." Vicdan büyük bir olgu. Estergon Kalesi kitabının baş karakteri Pars diyordu ki "Vicdan yoktur. Vicdan insanoğlunun uydurduğu bir olaydır." belki var belki yok ama beni çok yoran bir savaş vicdan savaşı... Neyin doğru neyin yanlış olduğu görecelidir. Toplumlar bazı olguları bilinçaltımıza insafsızca sokarak bizi herşeye karşı sorumlu ediyor. Bilmiyorum belki bende çoçuk gibi bu savaşa bu çıkmazlara dayanamam ve balık olmak için buz gibi sulara girerim. Haliyle bende yoruldum. Kitap çok güzeldi. Orozkul dan nefret ettim. Hayal dünyama bende bolca kaçarım. Ama büyüdüm artık hayal dünyası falan hikaye düzelmiyor birşeyler.. Kitabı tavsiye ediyorum üzerine çok daha fazla şey yazılır. Ben konuştukça yaralarım açılıyor o yüzden susuyorum...
