Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi hiç alevden?
Sen istedin ondan bu gönül zorla tutuştu...
Böyle bir dünyaydı işte, anlatılır mı bilmem?
İnsan her dönüşünde bulur mu eski ayak izlerini?
“Korkunç bir şey! Bu kadar düz bir hayat? Yoksa ben mi yaşayamadım, ben mi bi şey çekip alamadım bu hayattan? Bilmem.. Üç beş şiir kitabı?.. Dörtte üçü yalan birtakım şiirler.. Yalan yazmışım.. Başkaları okusun diye, bu adam iyi yazıyor desinler.. Utanmamışım hiç.. Utanacağımı düşünmemişim. Oysa bunu, bu kadarcık şeyi bile anlamamışlar.”
- Amaç mutluluk mu?
- Bilmem ki. Hayatımın bir anlamı olmasını istiyorum.
Sayfa 114 - Domingo YayınlarıKitabı okuyor
Kaç metre kareye sığar yalnızlığım bilmem
Yüreğime koca bir mazi sığdırmışken ben…
- Vallaha bilmem.. Böyle giderse işçi tekmil ayaklanacak!
Sayfa 41
-"Xururuca."
"N'oldu?"
-"Ağlarsam ayıp olur mu?"
"Ağlamak asla ayıp değildir,sersem.Niye ki?"
-"Bilmem,henüz alışamadım."....
Sayfa 68 - @CAN Sanat Yayınları.Kitabı okudu
♤Hangi umut çiçeğidir bilmem, ellerin
Uzanır da gönlüme rüveyda
Derinden bir ok saplanır bağrıma
Rüveyda, ben sendeyim
Sen bendesin Rüveyda
Sonra çıkıyorsun dışarı,
bakıyorsun güneş hala tepede.
Yıllardır kurduğun cümleyi bilmem kaçıncı kez kuruyorsun:
‘Ne yapalım, kısmet değilmiş...'
Şahmerdan
“Şoseden ayrılan yolların güzel, harikulade yerlere, bilinmedik, hep arzulanmış yerlere gittiklerini zannetmeyen bir yaradılışta kaç insan vardır, bilmem. Varsın olsun! Mademki her zaman insanların içinde bir cen net yaratmak hulyası hakikat kadar kuvvetlidir.”
sen benim hiçbir şeyimsin
yabancı bir şarkı gibi yarım
yağmurlu bir ağaç gibi ıslak
hiç kimse misin bilmem ki nesin
uykumun arasında çağırdığım
çocukluk sesimle ağlayarak
sen benim hiçbir şeyimsin.
Fahri Abla
FAHRİYE ABLA
Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar,
Kapanırdı daha gün batmadan kapılar.
Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden,
Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen!
Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen
Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla
Sen benim hiçbir şeyimsin
sen benim hiçbir şeyimsin
yazdıklarımdan çok daha az
hiç kimse misin bilmen ki nesin
lüzumundan fazla beyaz
sen benim hiç bir şeyimsin
varlığın yokluğun anlaşılmaz
galiba eski liman üzerindesin
Sayfa 60 - Akdeniz KitabeviKitabı okudu
Şey, bilmem ki. Çocuklardan birlikte yolculuk eden olmaz hiç. Hayatımda hiç görmedim iki çocuğun birlikte çiftlik çiftlik gezdiğini. İşçileri bilirsin işte. Gelir, yataklarına yerleşir, bir ay çalışır, sonra yine geldikleri gibi tek başlarına yeni bir çiftlik aramak için yola düşerler. Kimseyle ilgilenmezler. Onun gibi bir üşütükle senin gibi akıllı bir adamın birlikte yolculuk etmesi tuhaf geldi bana."
Sayfa 45 - İletişim yayinlariKitabı okuyor
