Ben hep, dünyada susmaktan daha iyi bir şey yoktur, Butimar gibi olan insan daha iyi insandır diye düşünürdüm.
(Butimar bir kuştur, deniz kıyısına çöker, denizin bir gün kuruyacağını düşünür, bu tasa yüzünden de su içmez hiç.)
Sayfa 36 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okudu
Dedenin işlevi ve rolünde meydana gelen değişime rağmen, özellikle modernleşme sürecinde dedelere yönelik eleştirilere karşın Alevi bireylerin dedeye bağlılık dışında yapabilecekleri bir şey yok. Yani dede kabul etmemenin anlamı Sünnileşmektir. Bu da asla istenmeyen hatta her şeyden daha fazla kaçınılan ve ürküntü duyulan bir durumdur. Bu bakımdan dedelere yönelik eleştiriler, dedelik kurumu üzerinden gelişmekle beraber, talip için dedeye bağlılık dışında bir çıkış yolu yoktur. Esasen iki yönlü bir tutum her geçen gün derinleşmektedir. Çünkü dedenin talipleri üzerindeki etkisi ve yerine getirdiği hizmetleri göz önünde tutulunca daha da daralmaktadır. Böyle olunca nikah işlemlerinin yürütülmesi için resmi makamlara, cenaze işlerinin yürütülmesi için Sünni imama, işlenen suçlular için mahkemeye başvurulmakta ve bu haliyle sosyal hayat, bilginin kaynağı olan dedenin kontrolünden çıkmaktadır.
Dedenin zayıflayan işlevine karşın Sünnileşmek olarak gösterilen ve toplumsal bir baskı unsuru ve tehdidi olarak sunulan durum karşısında, dedelerin sembolik ve folklorik görüntüye yakın rolü devam etmektedir.
KIRIK KADEH
Yarının olacağı muallak,
Sevginin şerbeti damlıyor göğe.
Kuş ötüyor pencereden,
Bir yudum daha derken kadehime.
Taş atıyorum sonra cama,
Çatlıyor.
Kırılıyor değdiği yerden.
Gün sızıyor çatlayan yerden.
Ömrüm sığmadı bu odaya da
Güneş kaçak içeride.
Sayfa 148Kitabı okudu
Sarılmak
"Annem/babam bana sarılmazdı," şikâyetini ne zaman işitsem boğazıma bir yumru oturur. Beni sevmedi/ler anlamına gelir bu şikâyet. Bana kendimi değerli hissettirmediler. Beni önemsemediler. Oysa ne çok sevilmek isteriz. Sonsuzca sevilmek isteriz. Sonsuz merhamet ve şefkatle sarıp sarma- lanmak, kuşatılmak isteriz. Sonsuzluğun şefkati bizi
New Haven, Conn. 13 Mart 1941
Benim sevgili dostum Erwin Rieger'in öldüğünü dolaylı yollardan ve daha yeni duydum... Çevrem her geçen gün ve çok çabuk boşalıyor... Yaşam öyküsünü acaba bitirebilmiş miydi? Onun ölümüyle ben de kendi geçmişimden bir parça daha yitiriyorum.
Sayfa 421 - Ayrıntı Yayınları
… +38
Söylediklerinden ne kadar da emin görünüyordu, değil mi? Halbuki, kesin doğruluğuna inandığı hiçbir şeyin kadın saçının bir tek teli kadar değeri yoktu. Yaşadığından bile emin değildi zira bir ölü gibi yaşıyordu. Ben hiçbir şeyi olmayan bir adam gibi görünebilirdim. Ama kendimden emindim her şeyden emindim, onun olduğundan daha emindim;
Sayfa 108 - Can YayınlarıKitabı okudu
