"" LÂ ""
Dilim vardı acıyı güzel söyleyen,
Sözüm vardı düşmanı dost eden,
Zamanım vardı her şeye erişen.
Bitirmişim kendimi haberim yok.
Buralarda değildim, unutmuştum viraneyi.
Bir alem içinde izlerdim gülden bahçeleri,
Yaşanabilir hayallerim vardı, göğün üstünde,
Gönlümde kıymet verdiğim artık gözümde yok.
Kelam bana ait değil, halim konuşuridi,
bir hissi ayakta tutmak için neler devirmişim haberim yok.
Vurgun yemişim, sahile vurmuşum.
Yüzümü yine engin denizlere çevirip kan kusmuşum.
Mela.
Bir kurşun karşısında öylece durmuşum haberim yok
Bir sende kalakalmışım
Herkesten kaçarken bir sende yorulmuşum
Feri gitmiş dizlerimin çözülmüş tüm düğümler
Mela
Kahkahalar kulak ardı yol geçen hanı düğünler
Medeniyet uzaklarda, yolda kalmış bir bedevi
İnsanlık sisler içinde bir parça bulut evi.
Mela
Herkese ve her şeye rağmen
Gizliden gizli sende kaldı bu acizin aciz kalbi
Gönder alsınlar beni..
kaybettiğin hiçbir şey yok
sen gittiğinden beri dünyada iyi bir şey olmadı
olduysa da benim haberim yok.
huzur içinde yatasın...
zaten fazla yaşamak zehirli
ufaktan cazibesi de yok değil hayatın
cezbediyor nadiren de olsa zehri.
on altıncı yüzyılda yaşamış bir hekim vardı
hekim: paracelsus
ve çok sevdiğim sözü ''zehir yoktur doz vardır. dozdur zehri belirleyen''
hayat, bana ne zaman kararınca yaşamayı öğreteceksin?
yeni öyküm halley dergisinde yayınlandı, okursanız sevinirim
grigory zinoviev ile whapsapp yazışması
Balkonda kahvemi içiyor, sigaramı tüttürüyordum. Whatsapp’ıma bir mesaj geldi.
Gönderen kişi: Grigory Zinoviev. Bu da neyin nesi? Haha, haliyle rehberimde öyle biri yok,
kim bu takma adı kullanmış olabilir derken ve rehberimde olmayan birinin ismi nasıl
mesajlarda görünür diye kendi kendime sorarken,
Heveslerimizi sandık diplerinde güveler yedi.
Mış gibilerle kandırılmak değil de gönüllü kanmak bu. Bile bile lades.
Ve geçen gün ömürden.
Haberim var. Haberim var da çarem yok.
Umut, kör bir kuyu başında bekleştiğimiz. Su ha çıktı, ha çıkacak...
Çok özlenen, beklenen ne gerçekleşmiş ki?
Ne yaparsa sevilir insan? Bilen biri söylese.
O el üstünde tutulanlar, annelerinin biricikleri, eşlerinin gözbebekleri, nasıl oluyorlar?
Ben neyi eksik yapıyorum?
Bu kadar yalnız bırakılmışlığın bir nedeni olmalı..
Adı Her Neyse 
Özlem Binel