Aşk hakkındaki araştırma ve incelemelerimizi bir yana bırakalım da şunu düşünelim; aşk ister bir hastalık olsun, isterse bir nevi cinnet olsun, öyle bir illet varsa onunla hastalanmaktan kaçınmalı, ta ki bize sevmemize mahsus birini gösterecekleri zamana kadar.
Kapatamadım o sayfayı. Belki aşk değil...
Tamamlanmamışlık hissi... Bir nevi yarıda kalmışlık... Sanki iki hayatım var... Biri bu yaşamış olduğum, diğeri Ester'le yaşayabileceğim. İkincisi Ester'le ayrıldığım günde kalmış gibi...
..herhangi canibe dönerseniz zahiren ve batınan anda hakkın bir yüzü vardır ve hak her yüzde birgûna hüsün ve her hüsünde bir nevi aşk ve her aşkta bir türlü gamze ve her gamzede bir türlü şive ve her şivede bir türlü girişme ve her girişmede bir türlü naz ve her nazda bir türlü ağaz gösterir.
.
canibe/ yön
zahiren/ dıştan, görünüşte
batınan/ içten, içle ilgili
birgûna/ türlü
hüsün/ güzellik
ağaz/ başlama, başlangıç
Sayfa 103 - ÖtükenKitabı okudu
"..Aşk bir nevi anormal duygudur, aşıklar da anormal hastalardır ama ruh hekimliği bakımından her büyük insan da az çok anormal sayılır."
Fakat güzel bir yüz için hüzün de bir nevi cazibe menbaı, diğer bir kıymet değil midir?..
Sayfa 60 - Marifet Basımevi-1938/İstanbul-pdfKitabı okudu
Bence kadının münevver olması ve erkek seviyesine yaklaşması demek, her şeyden evvel bu iptidaî koketriden ayrılması demektir. Romantik devirlerde bu nevi cilvelere aşk mâni olurdu, şimdi de kültür.
Benim fikrimce aşk diye ayrı soyut bir kavram yoktu.
İnsanlar arasında çeşit çeşit kendini gösteren bütün sevgiler sempatiler bir nevi aşktı.
Sayfa 105Kitabı okudu
Eğer hayat dahi bir nevi piyes ise, o kendisine romantik değil de realist bir piyes rolü seçmiş bulunuyordu ve bu realist piyesin kabul ettiği rolünde aşk için en ufak bir fedakârlık da yazılı değildi.
Sayfa 147 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Benim fikrimce aşk diye ayrı, soyut bir kavram yoktu. İnsanlar arasında çeşit çeşit kendini gösteren bütün sevgiler, sempatiler bir nevi aşktı.
Sayfa 105 - venedik yayınlarıKitabı okudu
Alkış Sahtekarların
Ne garip bir oyuncak şu insan! Yürür, konuşur ve acı çeker.70 kilodur.Kendisine ve çevresine ait hiçbir şey bilmez. Bir nevi ıstırap makinesi. İplerini başkaları çeker. Hantal ve şapşal bir robot. Neye sevinir bilinmez. Sınırsız olan yalnız hayalleri ve acı kabiliyeti. Etten bir kafes ve aciz içinde çırpınan bir ruh.Vücut araba, akıl arabacı. Ama gözleri bağlı Arabacının, arabaya hükmeden atlar. Bu da haklı: Var olmak için Yok olmak lazım, parça bütünü kavuşacak ki hasret dinsin.Bütün musiki, bütün şiir, bütün aşk, bu bir çuval kemik, bu asi ten ,bu aptalca endişeler ne olacak? Ne olacağını bilen var mı? Kader hep oynayamayacağı roller yükler insana ve Islıklar.
Alkış sahtekarların …
