Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.25
Okuduğum en güzel kitaplardan bir tanesi değil en iyisi :)
_________
23 Aralık 2018 güncellemesi:
'Heeellloooo. Meraba arkadaşlar. 1000Kitap hesabıma hoşgeldiniz. Bugün sizlerle Sineklerin Tanrısı kitabı hakkındaki fikirlerimi paylaşacağım. İncelememi beğenirseniz beğen butonuna tıklamayı ve yorum yazmayı unutmayın'. (*)
Çocuk yolcuların olduğu bir uçak, bir adaya düşüyor. Pilot ölüyor. Çocuklar bir şekilde kazadan kurtuluyorlar. Adada hiç kimse yok. Daha önce adaya ayak basılmamış. Çocukların yaşları ise 6 ile 12 arası. Kitabımız böyle başlıyor. Bundan sonrası ise çok iyi kurgulanmış. Kitabın her kelimesinin bir önemi ve simgesel bir değeri var. Bana öyle geliyorki, gerçekten de böyle bir şey olsa, yani bir uçak düşse, çocuklar tam olarak yazarın yazdığı gibi davranacaktır.
Olaylar çok sürükleyici. Dili çok sade. Mine Urgan'ın böyle güzel bir kitabı çevirmesi çok iyi olmuş.
Hayvanların Çiftliği gibi bu kitap da çocuk kitabı gibi durmasına rağmen, aslında değil. İnsanı insan hakkında düşünmeye yönelten bir kitap.
Kitabı bitirdikten sonra gene Mine Urgan'ın yazdığı sonsözü okumanızı öneririm. İyi okumalar dilerim.
*Youtuber'ların yaptıkları giriş ile ilgili kötü bir şakaydı sadece. Youtube izlemeyen dostlar olabilir. :)
Livanelinin bütün kitaplarını severek okumuştum.Kendisi hakkında kafamda bir kanı oluşmuştu .Hayatını okuduktan sonra yanılmadığımı anladım.Gerçekten sanatçı biri hassasiyeti dürüstlüğü yardımseverliği vatanseverliği başka bir şey .Haddim olmadan bir yorum yapacağım siyasete girdiğinde çok üzülmüştüm harcanacağını düşünmüştüm.Kendiside bunu fark edip erkenden geri çark yaptı.Keşke kitabında bahsettiği gibi bir parti kursaydıda tüm kendi gibi vatanperverleri etrafında toplasaydı belki ülke bir kaç yıl daha ileri giderdi.Yıllar öncede şimdide neden düşünen insanlar hep yargılanıyor neden hepsinin bir hapishane kültürü var.Bir toplumda sanatçı yetiştirmek o kadar kolay mı? Sanatçılık allah vergisidir çalışarak torpille çabayla kazanılmaz.Onun için lütfen gerçek sanatçılara sahip çıkalım herbirini avrupanın çeşitli ülkelerine sürgüne göndererek barbar olan türk kimliğine bir yenisini daha eklemeyelim. nurten ulaba
Sinan Yağmur kalemine eline sağlık diyorum .Bütün kitaplarını zevkle okudum çok şeyde öğrendim ama bu kitabı başka okudum .inanın sonunu okurken göz yaşlarımı tutamadım ağlayarak okudum züleyha ya çok üzüldüm daha öncede bu kıssayı okumuştum ama bu kadar etkilenmemiştim .Konuyu güzel seçerken yazımıda çok özen göstermiş gelecektede zevkle okunacak İlerde klasik kitaplar arasına girecektir .Keşke erkekler yusuf kadınlarda züleyha gibi sevebilseler işte gerçek aşk budur Aşık oldum deyip evleniyor birliktelik yaşanıyor aşk bitiyor .Kimse kimseyi kandırmasın aşk bitmez o bitenler karşılıklı menfaat üzerine kurulan ilişkiler adamın parası bitiyor aşk bitiyor kadının güzelliği gidiyor aşk bitiyor .Lütfen aşkı kötü emellere alet etmeyin .Aşk özel ve güzel bir duygu bunu hiç bir şey yıkamaz Onun içinde gerçek aşkı bulmadan kendinizi tanımadan kimseyle birlikte olmayın sonra üzülen olursunuz Allah herkese gerçek aşkı nasip etsin Şu söz çok hoşuma gitti onun vezir olduğu ülkede dilenci olmakta
Güzel bir kitap olmasına karşın, hem neden Uçurtma Avcısına eşdeğer tutulduğunu, hem de neden bu kadar beğenildiğini anlamadım. Sanırım "biz en iyiyiz, biz olmasak dünya batardı" fikrini yayması adına pohpohlanan bi kitap.
Okuyun ama abartmayın..
Ayrıca baskıda garip hatalar var ve kitap tasarımı kitaptan çok daha fazla şey beklemenize sebep olacak kadar etkileyici, fakat bi taraftan da hayal kırıklığını beraberinde getiriyor.
Berbat çevirisi yüzünden haftalardır elimde süründü. İnatla bitirmeye çalışıyorum. Nedret Tanyolaç Öztokat'ın çevirisinden bir örnek :
"Beni bekleyenin ne olduğunu ne de tüm bundan sonra neler olacağını biliyorum." (s.115)
Bunun gibi neler var! Kitabı alacaklara tavsiyem başka bir çevirisine ulaşmalarıdır. Nedret Tanyolaç Öztokat iyi bir akademisyen olarak anılırken böyle bir çeviriye nasıl imza atmış anlamış değilim.
…
Edit: Kitabı çevirisine rağmen bitirdim. Genelde Oktay Akbal çevirisi tavsiye edilmekte, haberiniz olsun. Söylemeden geçmeyeyim mutlaka okumanız gereken bir yapıt. İnsanoğlunun gerçeklerine (ölüm, yaşam, umut, ikiyüzlülük, dayanışma, mücadele, sevgi..) dair çarpıcı tespitlerle dolu…Bir alıntıyla bitireyim:
"Dünyadaki kötülük neredeyse her zaman cehaletten kaynaklanır ve eğer aydınlatılmamışsa, iyi niyet de kötülük kadar zarar verebilir. İnsanlar kötü olmak yerine daha çok iyidir ve gerçekte sorun bu değildir. Ancak insanlar bir şeyin farkında değillerdir, şu erdem ya da kusur denilen şeyin; en umut kırıcı kusur, her şeyi bildiğini sanan ve böylece kendine öldürme hakkı tanıyan cehalettir. Katilin ruhu kördür ve insan her türlü sağduyudan yoksunsa güzel aşk ve gerçek iyilik diye bir şey olamaz." s. 119
Kristin Hannah'ı ilk kez okudum...Ateşböceği Yolu kitabı çok meşhur olunca yazarın anlatımını merak edip son kitabını denemek istedim....
Açıkcası bu kadar kalın bi romana göre hikaye çok yavaş ilerledi..Sonu da fazla özensiz geldi..En azından sonunda yazar okuyucuyu birazcık şaşırtsaydı bu hikaye daha ilgi çekici olabilirdi...
Kitap hakkında aklımda kalacak tek şey "Sıcacık bi hikaye olduğu ve Alice'in okurken tebessüm ettiren yarım yamalak kelimeleri"
Güney ile Tahir’in nefes kesen aşkının sizi esir almasına hazır olun…
Güney; beyaza yakın sarı saçlı, mavi gözlü, çevresine huzur yayan genç ve güzel Güney... Kardeş acısıyla başetmeye çalışırken bir anda tanıdığı Tahir'ler yüzünden hayatı karmakarışık olan Güney... Tahir'lerden biri kardeşinin katili olduğunu düşündüğü ve intikam almak istediği
Yemin tüm bitirmeme çabalarıma rağmen, kendime günlük okuma limiti koymama rağmen yine de bitti… Bitti ama ağzımda harika bir tat, yüzümde bir gülümseme bırakarak bitti.
Karahan Afrika’da yaşadığı olaylar sebebiyle granitten bir kalbe, gülmeyi bilmeyen bir yüze sahip esmer, uzun boylu, kara kaş kara göz bir FMArsal yakışıklısı… Tuğçe zengin bir
Elan Rahu adındaki bir kötü karakterin dünyayı ele geçirmeye çalıştığı ve Gri Takım'ın Gökhan Birdağ dışındaki bazı üyelerine de iş düşen serinin romanlarından biri.
Bana göre Orkun Uçar'ın yazdığı romanlar daha sürükleyici ve güzel geliyor.
Nedense ısınamadım kitaba.
Okunmasa da çok bir şey kaybedileceğini zannetmiyorum
Kör kızın ve papazın imkansız saf, temiz aşkını anlatıyor. Oldukça muazzam bir anlatımı olup Gertrude'nin gözlerinin açılmasından sonraki papazla aralarında geçen şu satırlar beni çok etkilemiştir. "Bana görme imkanını kazandırdığınız zman, gözlerim hayal ettiğimden çok daha güzel bir dünyaya açıldı. Gündüzün bu kadar aydınlık, havanın bu kadar parlak, gökyüzünün bu kadar uçsuz bucaksız olduğunu tahmin etmiyordum. Ayrıca insanların bu kadar kemikli alınlarının olduğunu da. Ah! Sanırım bunu her şeye rağmen söylemem gerekiyor. İlk gördüğüm şey yaptığımız yanlış oldu (papazın eşinin yüzündeki acı gülümsemeyi fark ediyor.), günahımızı gördüm. İsa'nın şu sözlerini hatırlıyor musunuz? "Eğer kör olsaydınız, hiç günahınız olmazdı." Ama şimdi görebiliyorum. "
Öncelikle sevgili yazar güzelim Sam ve Dean ismini ne hallere getirdin ki nefret edilesi yaptın. Bu isimler benim için çok önemli oysaki.. Tamam kitap için tamameennn kötü diyemem. Yani fena olmayan kısımları da vardı. Okuması kolaydı ve zaman geçirmek için elinize alabileceğiniz şekilde yazılmış, yazarın gereksiz yere ikiye böldüğü bir kitap. Yani tüm hikayeyi tek kitap altında yazabilirdi. Ya yayınevinin ya da yazarın açgözlüğü bu iki kitap olması! Daha önce okuduğum kitaplardan, ordan buldun toplanmış şeyler vardı. Tanışma olayı aklıma "İlk Defa" kitabını getirdi mesela. Kız sürekli anormalliğini vurgularken ben daha geçmişinde başına ne geldi de bu hale geldiğini 100 kusuruncu sayfada falan öğrenebildim anca. Peter'a gelirsek ise keşke "kız arkadaşı" ölmeseymiş de terk etmiş olsaydı. Ben böyle bir olayı yaşayan insanın o ölen insanı aşamayacağına inanırım hep. O yüzden de Peter ve Sidney'in birbirine hislerini açıkladığı durum beni ikna etmedi. Yani birbirlerine hissettiklerine ne derseniz deyin ben hissedemedim. Kitabı önerir miyim, bilmiyorum. Ne beklediğinize bağlı birazda. O nedenle hiçbir şey beklemeyin bu kitaptan.
" Kendi duygularını fark edemeyecek kadar mı çok dağılmış bir haldesin? "
